در طول جنگ های جهانی نیز با وجود همه خشونت ها و خونریزی ها در بسیاری از موارد سرابازن به حال یکدیگر دلسوزی می کردند و از کشتن یا آزار یکدیگر دست بر می داشتند.
بر همین اساس است که خواندن داستان یک سرباز بریتانیایی که یک سرباز آلمانی را نکشد چندان عجیب نیست، اما ماجرا وقتی جالب می شود که بدانیم یکی از طرفین ماجرا هیتلر معروف و رهبر حزب نازی بوده است. در تاریخ ۲۸ سپتامبر ۱۹۱۸، فردریک هنری تندی، یک سرباز انگلیسی که در نزدیکی روستای مارکوئین فرانسه خدمت می کرد، زندگی یک سرباز آلمانی زخمی ۲۹ ساله را از مرگ نجات داد و این سرباز آدولف هیتلر بود.
ماجرا از این قرار بود که هنری تندی در جریان پاس نظامی در نزدیکی هنگ خود، یک سرباز زخمی آلمانی را دید که ظاهرا هیتلر بود وی در یافتن جهت و پیوستن به خط ارتش خود سرگردان بود. با این وجود تندی تصمیم گرفت به وی شلیک نکند و سرباز را برای بازگشت به خانه آزاد بگذارد.
این موضوع در ذهن هیتلر ثبت شد و او که دستی در نقاشی داشت این ماجرا را نقاشی کرد و به دیوار خانه اش زد. سال ها بعد یعنی در سال ۱۹۳۷ وی ماجرای این نجات را برای برخی دوستانش تعریف کرد و زمانی که در سال ۱۹۳۸، آرتور نویل چمبرلین، نخست وزیر بریتانیا مهمان هیتلر بود برای نخستین بار این داستان را به واسطه حضور در خانه هیتلر متوجه شد. او پس از بازگشت به خانه به سرباز مذکور هدیه داد و از وی تقدیر رسمی کرد.
اگرچه این ماجرا روایتگر یک حرکت کاملا انسانی و زیبا است، اما به این موضوع فکر کنید که اگر این سرباز بریتانیایی جان این یک سرباز را نجات نمی داد شاید از زندگی هزاران انسان در سال های بعدی حفاظت می کرد. انسان هایی که قربانی زیاده خواهی های هیتلر شدند.
نظر شما چیست؟ آیا اگر به جای ان سرباز بودید دلرحمی به خرج می دادید یا سرباز مذکور را به قتل می رساندید؟
