در این بیانیه آمده که خانم دی به نسبت سنش از سلامت برخودار بود تا همین اواخر که به عفونت شدید ریه مبتلا شد.
دوریس از خوانندگی به هنرپیشگی روی آورد و در فیلمهای "جین نکبت" و "صحبت های بالشی" بازی کرد و ترانه "هر چه پیش آید خوش آید" او در سال ۱۹۵۶ بسیار معروف شد. بازی او در کنار راک هادسن در دهه های پنجاه و شصت میلادی تضمینی برای فروش فیلم بود.
نام اصلی خانم دی، مری فون کپلهوف بود. او در سال ۱۹۲۲ متولد شد و می خواست رقصنده شود اما پایش در تصادف رانندگی شکست و مجبور شد آرزویش را فراموش کند. از ۱۵ سالگی به خوانندگی روی آورد و با ترانه سفر پراحساس شناخته شد.
دوریس در با بازی در فیلم "مردی که زیاد می دانست" به کارگردانی آلفرد هیچکاک و لمس سمور در دنیا شناخته شد.
با وجود شهرتی که داشت هیچگاه برنده اسکار نشد و فقط یک بار در سال ۱۹۶۰ برای بازی در فیلم صحبت های بالشی نامزد اسکار شد، این فیلم اولین فیلم از سه فیلم کمدی رمانتیک بود که خانم دی با راک هادسن بازی کرد.
خانم دی در سال ۲۰۰۴ نشان آزادی و در سال ۲۰۰۸ جایزه گرمی را برای یک عمر فعالیت هنری اش دریافت کرد.
آخرین آلبوم ترانه خانم دی به نام "دل من" در سال ۲۰۱۱ پرفروشترین ترانه روز بریتانیا شد.
بی بی سی، زندگی شخصی دوریس دی مثل زندگی روی صحنه اش درخشان نبود، چهار بار ازدواج کرد، سه بار طلاق گرفت و یک بار هم بیوه شد.
او پس از آنکه شوهرش دارای هایش را به باد داد گرفتار مشکلات مالی و فروپاشی عصبی شد.
در دهه هفتاد میلادی از فعالیت های هنری کناره گرفت تا خود را وقف بنیاد خیریه ای کند که برای حمایت از حیوانات تاسیس کرده بود.
به گفته این بنیاد خانم دی نمی خواست مراسم ختم و سوگواری داشته باشد و قبرش مشخص باشد.
بسیاری از چهره های سرشناس عالم هنر در رسانه های اجتماعی به درگذشت او واکنش نشان دادند که حاکی از تاسف و همچنین ستایش از این ستاره قدیمی بود، از جمله پائولو کوئیلو نویسنده نامدار برزیلی که با اشاره به ترانه عشق مخفی او نوشت: "دلم برایت تنگ می شود دوریس دی، اولین عشق مخفی من."
