(تیم ترجمه) کمبود آهن که ناشی از کم خونی است زمانی اتفاق می افتد که تعداد گلبول های خون کاهش می یابند و اکسیژن کافی به سرتاسر بدن نمی رسد. کم خونی علایم و نشانه های دارند که عبارتند از: خستگی و ضعف، سرگیجه و عدم تمرکز، شکنندگی ناخن ها، رنگ پریدگی، تنگی نفس، سرد بودن دست و پا.
کم خونی در اکثر افراد بدون آنکه خودشان بدانند وجود دارد. خطر فقر آهن را می توان با مصرف مواد غذایی کاهش داد. غذاهایی که سرشار از آهن هستند دو دسته اند:
1) آهنی که از غذاهای حیوانی به دست می آید: گوشت قرمز، مرغ و ماهی، غذاهای دریایی، تخم مرغ ها. گوشت قرمز بهترین منبع برای کم خونی است.
2) آهنی که از انواع محصولات لبنی و گیاهی قابل تآمین است: غلات، انواع لوبیا، خشکبار نظیر کشمش و برگ زردآلو، نان غنی شده، ماکارونی، سیب زمینی پخته شده با پوست، سبزیجات نظیر اسفناج و نخود فرنگی.
آهن دسته اول راحت تر از آهن دسته دوم در بدن جذب می شود. برای افزایش جذب آهن دسته دوم باید منابع غذایی دارای آهن را همراه با ویتامین C مانند (پرتقال، توت فرنگی، فلفل، کلم بروکلی و گوجه فرنگی) مصرف کرد.
در ضمن مصرف بیش از حد آهن باعث یبوست، اسهال، حالت تهوع، سینه درد می شود. در چنین شرایطی خوردن داروها و مکمل های آهن با مصرف کم بهترین گزینه است.
