رویارویی سئات تاراکو با اشکودا کودیاک و پژو ۵۰۰۸

حدود یک سوم فروش سئات به کراس اوورهای آرونا و آتکا اختصاص دارد و به تازگی یک مدل دیگر بنام تاراکو هم به این جمع اضافه شده که موجب افزایش فروش بلندقامت های سئات خواهد شد. این کراس اوور پرچم دار هفت نفره خریدارانی را هدف گرفته که بدون قربانی کردن استایل شیک بدنه، به دنبال فضای بیشتر و دو صندلی اضافه هستند. حال در اینجا رقابتی را با حضور دو رقیب اصلی تاراکو ترتیب داده ایم تا دریابیم بهترین کراس اوور بزرگ بازار کدام است. این دو خودرو اشکودا کودیاک و پژو ۵۰۰۸ هستند که طی دو سال گذشته در آزمایش های جاده ای رقبای نزدیکی بوده اند. البته تاراکو بر اساس همان پلت فرم کودیاک ساخته شده و این دو ماشین اشتراکات زیادی باهم دارند اما بااین وجود تفاوت های ظریفی هم بین آن ها وجود دارد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت. در این مقایسه خواهیم فهمید کدام کراس اوور سه ردیفه بهترین تعادل را بین کارایی، راحتی، هزینه های نگهداری و ارزش در برابر قیمت برقرار کرده است.

سئات تاراکو

طراحی و مهندسی

تاراکو از پلت فرم همه کارهٔ MQB فولکس واگن استفاده می کند که زیرساخت کودیاک را هم تشکیل داده است. کراس اوور کوچک تر سئات آتکا و حتی خودروهای سواری مثل فولکس واگن گلف هم بر اساس همین پلت فرم ساخته شده اند. در تاراکو سئات تصمیم به استفاده از سیستم تعلیق مک فرسون در جلو و چند اتصالی در عقب گرفته که مجموعهٔ پیچیده تری از تعلیق میله پیچشی در عقب پژو ۵۰۰۸ است. نمونهٔ موردبررسی ما به یک پیشرانهٔ ۲ لیتری توربودیزل با ۱۵۰ اسب بخار قدرت و گیربکس شش سرعتهٔ دستی مجهز است که نیرو را فقط به چرخ های جلو می فرستد. همین موتور زیر کاپوت کودیاک هم قرار دارد اما در آنجا نیروی خود را به هر چهارچرخ انتقال می دهد.

ویژگی اصلی این کراس اوورهای بزرگ این است که فضای کافی برای هفت صندلی را ارائه می کنند که دو صندلی اضافی ردیم سوم در صندوق بار قرار داشته و در صورت عدم استفاده می توان آن ها را جمع کرد. در کابین تاراکو از طراحی ساده ای استفاده شده اما بی کیفیت نیست. البته در اینجا خبری از متریال براق و جذاب ۵۰۰۸ نیست اما کابین آن با کودیاک در یک سطح است و حتی از فناوری های دیجیتالی بیشتری مثل صفحه آمپر دیجیتالی هم برخوردار است. علاوه بر این، تاراکو در تیپ SE Technology از تجهیزات استاندارد زیادی مثل رینگ های آلیاژی ۱۸ اینچی، سنسورهای پارک، کروز کنترل، چراغ های جلوی LED، رنگ متالیک و نمایشگر هشت اینچی سیستم اطلاعاتی-سرگرمی با ناوبری ماهواره ای و اتصال گوشی های هوشمند سود می برد.

رانندگی

کراس اوورهای سئات تاکنون در کلاس های خود جزء بهترین خودروها برای رانندگی بوده اند و بنابراین به تاراکو هم امیدهای زیادی داشتیم که البته ناامیدمان نکرد. هرچند این کراس اوور بزرگی است و خریدارانی معدودی به هندلینگ آن اهمیت زیادی می دهند اما بااین حال از چسبندگی مناسبی برخوردار است و بادی رول آن به اندازه ای کنترل می شود تا به اعتمادبه نفس راننده در جاده های پیچ درپیچ اضافه کند. همچنین کنترل تاراکو کمی از کودیاک بهتر است اما از راحتی آن کاسته نشده و هردو از ۵۰۰۸ که به خاطر فرمان سریع و بادی رول بیشتر کمی احساس ناخوشایند و مغشوشی دارد بهتر هستند.

تاراکو در بیشتر مواقع سواری آرام و روانی دارد و در جاده های پردست انداز خیلی خوب عمل می کند. به همین دلیل، تنها زمانی عبور از روی سرعت گیرها و چاله های بزرگ سرنشینان با تکان هایی در کابین مواجه می شوند. کراس اوور سه ردیفهٔ سئات از این نظر به کودیاک شباهت دارد و هرچند ۵۰۰۸ راحتی بیشتری دارد اما هردو خودروی پلت فرم MQB در کنترل دست اندازهای بزرگ از رقیب فرانسوی بهتر هستند. تاراکو همچنین پالایش یافته ترین خودروی این رقابت است زیرا با سروصدای پیشرانه در سرعت های پایین خیلی خوب مقابله می شود و سروصدای باد و جاده در سرعت های بالا هم کمتر به گوش می رسد. در همین حال، پیشرانهٔ ۲ لیتری سئات نرم تر و روان تر است و وزن کمتری نسبت به موتور ۱.۵ لیتری پژو دارد.

در آزمایش های پرفورمنس نیز تاراکو بهترین عملکرد را داشت زیرا در شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت با ثبت زمان ۱۰.۳ ثانیه سریع ترین خودروی این جمع بود. البته سئات و اشکودا با پیشرانه های ۱۵۰ اسب بخاری خود قدرت بیشتری نسبت به پژوی ۱۳۰ اسب بخاری دارند اما برای رانندگی های سریع هم خودروهای راحت تری هستند چراکه گیربکس های آن ها نسبت به پژو نرم تر و روان تر هستند و فرمان دقیق تری دارند. درمجموع هرچند دو کراس اوور گروه فولکس واگن رانندگی مشابهی دارند اما تاراکو در داخل کمی ساکت تر است و همین باعث می شود در این رقابت بهترین خودرو از پشت فرمان باشد.

کارایی

هرچند هر سهٔ این کراس اوورهای بزرگ از دو صندلی اضافی در انتهای خود برخوردار هستند اما برخلاف ام پی وی های هفت نفره، تاراکو، کودیاک و ۵۰۰۸ به اندازهٔ کافی جادار نیستند که بزرگ سالان بتوانند به راحتی در صندلی های ردیف سوم آن ها بنشینند. ورود به صندلی های ردیف سوم تاراکو مثل دو رقیب دیگر کمی دشوار است و حتی درصورتی که صندلی های ردیف دوم تا حد ممکن به سمت جلو کشیده شده باشند، بازهم فضای پای کمی در آن وجود دارد. بااین حال، در ردیف سوم فضای کافی برای بچه ها و در ردیف دوم فضای پا و سر حتی بیش از اندازه ای برای بزرگ سالان وجود دارد. همهٔ صندلی های تاراکو به طور کاملاً مسطح در کف خودرو جمع می شوند و از این طریق فضای بار کلی به حجم ۱۷۷۵ لیتر ایجاد می شود که البته کمتر از کودیاک با ۲۰۰۵ لیتر و ۵۰۰۸ با ۱۹۴۰ لیتر است اما هنگامی که صندلی های ردیف دوم باز باشند یعنی حالتی که بیشتر خریداران از آن استفاده می کنند، قابلیت رقابت با دو رقیب دیگر را دارد. در این حالت ۷۰۰ لیتر فضای بار در تاراکو وجود خواهد داشت که فقط ۲ لیتر از ۵۰۰۸ کمتر است.

هزینه های نگهداری

تاراکو در آزمایش ما در هر صد کیلومتر ۶.۳ لیتر گازوئیل مصرف کرد که بنابراین هزینهٔ سوخت سالانهٔ آن برابر با ۱۵۹۸ پوند خواهد بود. کودیاک با مصرف ۵.۷ لیتر کمی اقتصادی تر بوده و هزینهٔ سوخت سالانهٔ آن به ۱۴۶۰ پوند می رسد درحالی که ۵۰۰۸ با مصرف ۶.۶ لیتر در هر صد کیلومتر، سالانه ۱۶۷۴ پوند هزینهٔ سوخت روی دست مالک خود می گذارد. درمجموع از مصرف ها برای کراس اوورهایی با این اندازه بد نیست و بنابراین هنوز هم می توان پیشرانه های دیزلی را توصیه کرد مگر برای کسانی که سالانه پیمایش زیادی انجام می دهند یا در شهرهای بزرگ زندگی می کنند.

پژو ۵۰۰۸

طراحی و مهندسی

نسل دوم ۵۰۰۸ روی جدیدترین پلت فرم EMP۲ پژو-سیتروئن ساخته شده که در کراس اوور کوچک تر ۳۰۰۸ و همین طور کراس اوورهای برندهای دیگر مثل سیتروئن C۵ ایرکراس و اوپل گرندلند هم مورداستفاده قرار گرفته است. با تغییر پلت فرم، ظاهر ۵۰۰۸ هم کاملاً تغییر کرده و هرچند هنوز هم هفت صندلی دارد اما برخلاف نسل قبلی حالا در ظاهر بسیار به یک کراس اوور شبیه شده است. بااین حال برای هیچ نسخه ای از این خودرو سامانهٔ چهارچرخ محرک ارائه نمی شود اما در عوض سیستم کنترل چسبندگی پژو با قیمت ۴۷۰ پوند برای آن قابل سفارش است که در مسیرهای لغزنده سیستم کنترل کشش را تنظیم می کند. همچنین سیستم تعلیق ۵۰۰۸ در جلو از نوع مک فرسون و در عقب میله پیچشی است که ترکیب ساده تری نسبت به رقبا محسوب می شود.

هرچند برای ۵۰۰۸ پیشرانهٔ ۲ لیتری دیزلی با ۱۸۰ اسب بخار قدرت هم ارائه می شود ولی برای این رقابت موتور ۱.۵ لیتری ۱۳۰ اسب بخاری را انتخاب کرده ایم زیرا قیمت آن با گیربکس دستی و هفت صندلی با نسخهٔ دیزلی ۱۵۰ اسب بخاری تاراکو و کودیاک مطابقت دارد. تمام تیپ های ۵۰۰۸ به صورت استاندارد به صفحه آمپر دیجیتالی ۱۲.۳ اینچی مجهز هستند که بخشی از نسل دوم سیستم i-Cockpit پژو محسوب می شود. این صفحه آمپر در بالای غربیلک فرمان قرار گرفته که غیرمعمول است اما غربیلک کوچک است تا امکان مشاهدهٔ صفحه آمپر از بالای آن فراهم گردد. این کراس اوور فرانسوی در تیپ Allure که نمونهٔ موردبررسی ما هم از همین تیپ است، از تجهیزات زیادی مثل ناوبری سه بعدی، بلوتوث، رادیو ماهواره ای، کنترل تهویهٔ اتوماتیک، دوربین دید عقب، رینگ های آلیاژی ۱۸ اینچی و پکیج Safety plus با تشخیص نقاط کور و دستیار حفظ حرکت میان خطوط بهره می برد.

رانندگی

راحتی سواری برای کراس اوورهای بزرگ خانوادگی اصلی ترین نقطهٔ قوت است و ۵۰۰۸ ازاین جهت ناامیدکننده نیست. تنظیم نرم سیستم تعلیق و فاصلهٔ محوری کشیده بدین معنی است که رانندگی آن عمدتاً روان و راحت است و هرچند در مسیرهای ناهموار تکان هایی در خودرو احساس می شود اما این حرکات به درستی کنترل می شوند و دست اندازها به سختی به کابین حس می شوند؛ اما هرچند سطح راحتی هر سه خودرو یکسان است اما تنظیم نرم تعلیق ۵۰۰۸ موجب شده در پیچ ها بادی رول بیشتری داشته باشد.

بخشی از این حرکات گهواره ای به خاطر سیستم تعلیق و بخشی از آن به خاطر غربیلک فرمان کوچک و سیستم فرمان تیز است؛ بنابراین هنگام رانندگی با ۵۰۰۸ باید بادقت تر و آرام تر فرمان داد تا از بی نظمی رفتار خودرو کاسته شود. همچنین فرمان بازخورد زیادی را از چرخ ها ارائه نمی کند که البته این انتقاد به دو خودروی دیگر هم وارد است. پیشرانهٔ ۱.۵ لیتری این ماشین در این مقایسه کمترین قدرت را دارد و برای استفاده هم ناخوشایندترین موتور محسوب می شود.

این پیشرانه احساس ضعف دارد مگر اینکه به دور موتور افزوده شود اما هرچه بیشتر به آن فشار آورده شود صدای خشنی از آن بلند می شود؛ بنابراین بهترین حالت نگه داشتن موتور در دورهای پایین است ولی درهرحال پژو به خاطر ۴۰ نیوتن متر گشتاور کمتر، در این رقابت همواره در پس رقبا قرار داشت. ۵۰۰۸ ظرف ۱۱.۵ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت رسید که بیش از یک ثانیه کُندتر از تاراکو و کودیاک ۲ لیتری است آن هم علیرغم اینکه که هردوی آن ها از ۵۰۰۸ سنگین تر هستند.

کارایی

۵۰۰۸ در حالت پنج نفره فضای باری برابر با ۷۰۲ لیتر را ارائه می کند که تقریباً با تاراکو یکسان است اما کودیاک با همان ترکیب فضای باری برابر با ۷۶۵ لیتر دارد. بااین حال حجم صندوق بار هر سهٔ این کراس اوورها برای نیازهای خانوادگی مثل حمل چندین چمدان یا دوچرخهٔ کودکان کاملاً کافی است. ۵۰۰۸ اما علیرغم طراحی جالب کابین، از محفظه های اشیاء زیادی هم برخوردار است که مجموعاً ۳۸ لیتر ظرفیت دارند. دسترسی به صندلی های ردیف سوم در این خودرو اما راحت تر یا دشوارتر از دو رقیب دیگر نیست و هیچ کدام از این کراس اوورها ازاین جهت برتری ویژه ای ندارند. بااین حال صندلی های کشویی ردیف دوم به انعطاف پذیری پژو افزوده اند. این ویژگی به مالک اجازه می دهد بسته به نیاز خود فضای پای سرنشینان ردیف دوم را افزایش دهد یا به حجم صندوق بار اضافه کند.

هزینه های نگهداری

۵۰۰۸ از لحاظ استهلاک در پس رقبا قرار می گیرد اما این بیشتر به این دلیل است که سئات و اشکودا ارزش اولیهٔ خود را بهتر از پژو حفظ می کنند. طبق پیش بینی ها، ۵۰۰۸ پس از سه سال یا ۵۸ هزار کیلومتر، ۴۵.۲ درصد از ارزش اولیهٔ خود را حفظ می کند که خیلی خوب است. این یعنی پس از سه سال استفاده، ۱۶,۷۰۰ پوند از قیمت ۵۰۰۸ کاسته شده و قیمت آن به ۱۳,۷۵۰ پوند می رسد. کاهش ارزش تاراکو در همین مدت اما ۱۴,۵۴۰ پوند تخمین زده می شود که معادل ۵۲.۸ درصد بوده و قیمت آن را به ۱۶,۲۸۰ پوند می رساند. ارزش کودیاک نیز پس از سه سال با ۵۲.۲ درصد کاهش معادل ۱۴,۴۵۲ پوند به ۱۵,۸۰۸ پوند می رسد.

اشکودا کودیاک

طراحی و مهندسی

هرچند کودیاک اشتراکات زیادی با تاراکو دارد اما نسخه های گیربکس دستی آن به صورت استاندارد به سامانهٔ چهارچرخ محرک مجهز هستند. این در حالی است که دو خودروی دیگر این رقابت دیفرانسیل جلو هستند و حتی با وجود سیستم کنترل چسبندگی پژو، کودیاک هنوز هم بهترین انتخاب برای کسانی است که به دنبال توانایی های آفرود در کراس اوور خود هستند. سیستم تعلیق کودیاک هم مثل تاراکو است اما سامانهٔ چهارچرخ محرک به قیمت آن افزوده که این یعنی با همان پول تیپ SE Technology تاراکو می توان تیپ پایین تر SE کودیاک را خریداری کرد.

البته این تیپ هم چندان بد نیست زیرا هنوز به صورت استاندارد رینگ های آلیاژی ۱۸ اینچی، ورود بدون کلید، تهویهٔ دو منطقه ای، سوکت برق ۱۲ ولت در صندوق بار و کروز کنترل را ارائه می کند و سیستم اطلاعاتی-سرگرمی آن که قابلیت اتصال به گوشی های هوشمند را دارد هم از طریق یک نمایشگر هشت اینچی ارائه می شود. بااین حال، تیپ SE از چراغ های جلوی LED، تودوزی جیر، رینگ های ۱۹ اینچی و نمایشگر بزرگ تر ۹.۲ اینچی سیستم اطلاعاتی-سرگرمی که در تیپ گران تر SE L وجود دارند بی بهره است. همچنین در تیپ SE از صفحه آمپر دیجیتالی هم خبری نیست و بنابراین کودیاک از لحاظ تکنولوژی در پس رقبای خود قرار می گیرد اما حداقل در کیفیت با سئات برابر است و با اینکه به اندازهٔ ۵۰۰۸ لوکس نیست اما هنوز هم احساس ارزان قیمتی ندارد.

رانندگی

همان طور که گفته شد، پیشرانهٔ ۲ لیتری دیزلی کودیاک همان موتوری است که زیر کاپوت تاراکو هم قرار گرفته اما در اینجا جلوی ورود سروصدای آن به کابین کاملاً گرفته نشده است و بنابراین هرچند نسبت به موتور ۱.۵ لیتری پژو سروصدای کمتری دارد اما سئات هنوز هم از این لحاظ برتری دارد. همچنین در شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت نیز تاراکو با اختلاف یک دهم ثانیه سریع تر از کودیاک است.

درمجموع سئات و اشکودا خودروهای آرامش بخش و راحت تری برای رانندگی هستند زیرا نیازی نیست پیشرانهٔ آن ها را به سخت تحت فشار قرار داد. سواری کودیاک هم خوب است و تکان های ناشی از جاده های خشن و چاله های بزرگ را جذب می کند. هرچند کودیاک در عبور چاله ها و سرعت گیرها کمی بهتر تاراکو و ۵۰۰۸ عمل می کند اما راحتی و سواری هر سه خودرو در بزرگراه ها و جاده های صاف بسیار شبیه به هم است.

فرمان کودیاک سبک و استفاده از آن آسان است و هرچند احساس و بازخوردی ندارد اما این موضوع برای اکثر خریداران مهم نیست و دو رقیب دیگر هم از همین مشکل رنج می برند. در این ماشین موقعیت راننده خوب بوده و به اندازهٔ کافی راحت است اما ممکن است نشستن افراد بلندقدتر پشت فرمان کمی سخت باشد زیرا فضای زانوها با ستون فرمان محدود شده است. البته کودیاک از این لحاظ خیلی از ۵۰۰۸ بهتر است زیرا غربیلک فرمان معمولی آن احساس طبیعی تری داشته و استفاده از آن راحت تر است.

کارایی

دقیقاً مثل دو رقیب دیگر، ردیف سوم صندلی های کودیاک هم بیشتر برای کودکان مناسب است؛ بنابراین کسانی که خواهان خودرویی هستند که بتواند هفت بزرگ سال را به راحتی در خود جای دهد مطمئناً بهتر است یک ام پی وی را در نظر بگیرند زیرا با وجودی که این سه خودرو بسیار عالی هستند اما به خاطر تبعیت از مُد روز، کارایی صندلی های ردیف سوم را قربانی کرده اند. بااین حال مثل پژو، در کودیاک هم صندلی های ردیف دوم به صورت کشویی به سمت عقب و جلو حرکت می کنند تا فضای صندوق یا فضای پای سرنشینان بیشتر شود. کودیاک و تاراکو از لحاظ فضای داخلی بسیار شبیه به هم هستند و بنابراین در کراس اوور اشکودا هم فضای سر و پای زیادی برای سرنشینان ردیف دوم وجود دارد. درمجموع دو کراس اوور گروه فولکس واگن در داخل کمی جادارتر از پژو هستند.

هزینه های نگهداری

برای کسانی که به دنبال خودرویی با هزینه های نگهداری پایین هستند یک کراس اوور بزرگ نمی تواند انتخاب خیلی خوبی باشد زیرا آلایندگی این خودروها خصوصاً در نسخهٔ دیزلی کمی بالا است و این موجب افزایش مالیات می شود. در این رقابت کودیاک بیشتری مالیات را دارد زیرا تولید دی اکسید کربن آن در هر کیلومتر ۱۴۶ گرم است که سالانه مالیاتی برابر با ۴,۳۹۰ پوند را برای آن به همراه خواهد داشت؛ اما تاراکو با تولید ۱۲۹ گرم دی اکسید کربن در هر کیلومتر، مالیات کمتری برابر با ۴,۰۳۰ دلار در سال دارد. در این بخش اما ۵۰۰۸ پیروز است زیرا به خاطر تولید ۱۱۱ گرم دی اکسید کربن در هر کیلومتر، خریداران آن سالانه باید تنها ۳,۶۲۰ دلار مالیات پرداخت کنند.

نتیجه

مقام اول: سئات تاراکو

سئات تاراکو در صدر این کلاس به ۵۰۰۸ و کودیاک پیوسته و حتی از آن ها برتر است زیرا ارزش بالایی دارد و با وجودی که کمی گران تر از دو رقیب دیگر است اما تجهیزات استاندارد بیشتری را ارائه می کند. علاوه بر این، تاراکو بهترین کراس اوور بزرگ برای رانندگی است، راحت است و پیشرانهٔ ساکتی دارد که در عین مصرف مناسب کشش خوبی دارد.

مقام دوم: اشکودا کودیاک

اشکودا کودیاک از بسیاری جهات بسیار شبیه به تاراکو است. به عنوان مثال تجربهٔ رانندگی آن ها بسیار مشابه است زیرا هردو خودرو فرمان سبک و دقیق و موقعیت رانندگی یکسانی دارند؛ اما چون کودیاک به ساکتی تاراکو نیست و در این تیپ تجهیزات کاملی ندارد، عقب می افتد. بااین حال کراس اوور اشکودا هنوز هم رانندگی بهتری نسبت به ۵۰۰۸ دارد و پیشرانهٔ آن هم قوی تر و ساکت تر است.

مقام سوم: پژو ۵۰۰۸

پژو ۵۰۰۸ در این رقابت آخر شد اما بااین حال بیشترین جذابیت را برای بسیاری از خریداران دارد. انتخاب این کراس اوور فرانسوی به اولویت های خریداران بستگی دارد. برای کسانی که خواهان خودرویی با تجهیزات ایمنی زیاد هستند و می خواهند با پولی که پرداخت می کنند بیشترین تجهیزات را دریافت کنند، پژو گزینهٔ مناسبی است اما باید توجه داشت که در این نسخه پیشرانهٔ کم توان و پرسروصدا و همین طور گیربکس دستی ناخوشایندی دارد.

مشخصات فنی

منبع autoexpress

برچسب هاکراس اوور مقایسه خودروها