معرفی بزرگ ترین مخترعان و نوآوری های دنیای خودرو (قسمت دوم)

خودروهای مدرن یک جادوی تکنولوژیکی هستند اما باید از مهندسان و افرادی تشکر کنیم که خودرو را تا به اینجا رسانده اند؛ و داستان خودرو قرن ها پیش از آنچه فکر می کنید آغاز شده است…

یک خودرو از قطعات زیادی ساخته شده و هریک از این قطعات باید توسط فرد مشخصی اختراع شده باشد. به همان اندازه که تاریخ پیش رفت و خودروها پیچیده تر شدند، قطعات بیشتری موردنیاز بود و این یعنی نیاز به نوآوری های بیشتر.

برخی از این نوآوری ها فراموش شده و هویت برخی نیز مخدوش شده است. در برخی موارد حادتر، بسیاری از مخترعان تقریباً همان چیزی را اختراع کرده اند که فرد دیگری اختراع کرده و این فاصله زمانی به حدی کم بوده که تقریباً نمی توان گفت چه کسی برای اولین بار آن قطعه خاص را تولید نموده است. پیش از این قسمت اول نوشتار تقدیم شما عزیزان شد و حالا هم با قسمت پایانی آن در خدمتتان هستیم. با ما همراه باشید.

• ارل اوری تامپسون

تامپسون (سال ۱۸۹۱ تا ۱۹۶۷) در اورگون آمریکا به دنیا آمد و تحصیلات خود را در رشته فنی و مهندسی برق به پایان رساند و بخش اعظم زندگی خود را صرف بهبود گیربکس های خودرو نمود.

در سال های اولیه اختراع خودرو تعویض دنده یک هنر بود زیرا بدون دقت کافی در تعویض دنده صدای قطعات گوناگون به گوش می رسید. در بازه ای ۲۰ ساله، تامپسون سه روش برای پیشگیری از این کار را معرفی کرد که تمامی آن ها را می توان در خودروهای امروزی نیز دید.

سینکرومشاختراع سینکرومش تامپسون در سال ۱۹۱۸ باعث شد حتی بی تجربه ترین رانندگان هم بدون ایجاد صدای خرخر دنده ها را تعویض کنند. این تعویض دنده با حرکت اهرم دنده و قرار دادن آن در محل درست و عدم نگرانی درباره سرعت پیشرانه انجام می شد. صنعت خودرو مدتی زمان می خواست تا ارزش این اختراع را درک کند اما تامپسون سرانجام پتنت های خود را به جنرال موتورز فروخت و مزد زحماتش را گرفت.

او در ادامه به استخدام جنرال موتورز درآمد و گیربکس نیمه اتوماتیک را که در سال ۱۹۳۷ روی بیوک اسپشیال نصب شد اختراع کرد. تامپسون بعداً اولین گیربکس تمام اتوماتیک تولید انبوه را معرفی کرد که اولین بار روی محصولات مدل ۱۹۴۰ اولدزموبیل نصب شد. این گیربکس با نام هیدراماتیک درایو شناخته می شد.

• توماس استارتیونت (گیربکس اتوماتیک)

استارتیونت برای شرکتی خانوادگی که از سال ۱۸۸۳ مشغول تولید ماشین های فرز بودند کار می کرد. این شرکت امروزه نیز وجود دارد. او در سال ۱۹۰۴ نگاهی مختصر به دنیای خودروها داشت و اولین خودروی مجهز به گیربکس اتوماتیک را ساخت.

این ایده موفق نبود بنابراین استارتیونت به دیگران و به ویژه ارل تامپسون اجازه داد تا این ایده را پررنگ تر کرده و او دوباره به زمینه تخصصی خود بازگشت.

• جان هتریک (کیسه های هوا)

اگرچه دو دندان پزشک اهل بیرمنگام به نام های هارولد راند و آرتور پاروت در سال ۱۹۲۰ جایزه اختراع کیسه هوای هواپیما را دریافت کردند اما این جان هتریک (سال ۱۹۱۸ تا ۱۹۹۹) بود که سیستمی را برای خودروها توسعه داد. پس از تصادف همسر و دختر هتریک بود که او به فکر اختراع کیسه هوای خودروها افتاد.

این تصادف خیلی شدید نبود اما هتریک می دانست که احتمال تصادف بدتری وجود داشت. او ایده ی خود را که با نام “بالشتک ایمنی برای خودروها” شناخته می شد در سال ۱۹۵۳ ثبت کرد. کیسه های هوای مدرن بهتر بوده اما از همان اصول اولیه پیروی می کنند. اولین خودروی تولیدی که از کیسه هوا استفاده کرد اولدزموبیل تورنادو سال ۱۹۷۳ بود.

• رودولف دیزل

رودولف دیزل (سال ۱۸۵۸ تا ۱۹۱۳) که در خانواده ای آلمانی اما در پاریس متولد شد در رشته مهندسی تحصیل کرد و بسیار تحت تأثیر ایده ی بهبود راندمان پیشرانه بود. اندکی پیش از جنگ جهانی اول او از روی کشتی ای که در حال عبور از دریای شمال بود ناپدید شد و حتی تاکنون دلیل آن مشخص نشده است.

پیشرانه دیزلیدیزل اولین پیشرانه موفق با طراحی خود را در سال ۱۸۹۷ ساخت. هربرت آکروید استوارت (سال ۱۸۶۴ تا ۱۹۲۷) پیشرانه ای مشابه را سال ها قبل تر ساخته بود اما تفاوت های قابل توجهی بین دو پیشرانه وجود داشت و آن پیشرانه هم اکنون جد پیشرانه ی دیزلی شناخته می شود.

پیشرانه های دیزل به خاطر مصرف کم، قدرت زیاد و البته صدای گوش خراش شناخته می شدند. این پیشرانه ها بعداً در اروپا کاملاً محبوب شدند ولی در سال های اخیر و با فاش شدن رسوایی های مربوط به آلایندگی از محبوبیت پیشرانه های دیزلی کاسته شده است.

• فرانسیس دیویس

دیویس (سال ۱۸۸۷ تا ۱۹۷۸) مهندس شرکت پیرس آرو بود که از جمله محصولات آن می توان به خودروها و پیکاپ های لوکس اشاره کرد. او بیش از ۲۵ سال را صرف متقاعد کردن صنعت خودروی آمریکا به استفاده از اختراع خود کرد.

فرمان هیدرولیکتلاش ها برای چرخاندن راحت تر چرخه ای خودرو از قرن ۱۹ شروع شده بود. دیویس اولین فردی بود که ایده خود را عملی کرد. فرمان هیدرولیکی او محبوب ترین گزینه در صنعت خودرو بوده است. این سیستم در سال ۱۹۲۵ آماده بود اما تا زمان عرضه ی کرایسلر ایمپریال ۱۹۵۱ شاهد نصب آن روی خودروهای تولید انبوه نبودیم.

• آلفرد بوچی

در سال ۱۹۰۵ واضح ترین راه برای بهبود قدرت پیشرانه ساختن نمونه ای بزرگ تر بود. آلفرد بوچی (سال ۱۸۷۹ تا ۱۹۵۹) که فارغ التحصیل دانشگاه زوریخ بود شدیداً دنبال راهی برای بهبود راندمان پیشرانه ها می گشت.

روشی که او یافت امروزه به صورت گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. او قدرت پیشرانه را به طور قابل توجهی بیشتر کرد و خودروسازان با استفاده از اصول او توانستند پیشرانه هایی کوچک اما قوی تولید کنند. این پیشرانه ها از نظر مصرف سوخت و آلایندگی بسیار خوب عمل می کنند.

توربوشارژربوچی فهمید که از گازهای اگزوز می توان برای کار انداخت توربینی استفاده کرد که هوای ورودی به سمت دیگر پیشرانه را فشرده کرد و این امر به معنی قدرت بیشتر خواهد بود. این ایده به معنی شکل گیری سوپرشارژینگ بود، واژه ای که فرستادن بیشتر هوا به داخل پیشرانه را شامل می شود.

به خاطر اینکه در این اختراع توربین دخیل بوده بوچی آن را با نام توربوشارژینگ گذاشت که واژه ای دقیق تر بود. این ایده باعث می شد قدرت کمتری تلف شود اما خب به کارگیری مشهود آن تا دهه ۲۰ میلادی صورت نگرفت.

• یوجین هودری

یوجین هودری (سال ۱۸۹۲ تا ۱۹۶۲) یک مهندس، راننده مسابقه ای و قهرمان جنگ جهانی اول بود که تحت تأثیر تولید و بهبود سوخت قرار گرفت. او در طول این فرایند به متخصص کاتالیست ها هم تبدیل شد. او که از عدم حمایت های کشور خودش یعنی فرانسه ناامید شده بود در سال ۱۹۳۰ به آمریکا مهاجرت کرد.

مبدل کاتالیتیکدر اوایل دهه ۵۰ میلادی بود که هودی درباره تأثیرات بد گازهای خروجی اگزوز نگران شد. در سال ۱۹۵۶ او مبدل کاتالیتیکی را ثبت کرد که میزان کربن مونوکسید و هیدروکربن های خام را کاهش می داد. مبدل ها نمی توانستند حضور سرب را تحمل کنند بنابراین تا زمانی که سرب از بنزین جدا نشده بود این قطعات کارایی نداشتند اما مدت ها پس از مرگ هودری بود که این قطعه کاملاً مورد استفاده قرار گرفت.

• آدولف کگرس

کگرس (سال ۱۸۷۹ تا ۱۹۴۳) ۱۰ سال را صرف خدمت به تزار نیکولاس دوم در روسیه کرد. اگرچه او در روسیه حضور داشت اما کگرس تراک را اختراع کرد که یک سیستم تانک مانند بود و در زمین های نرم مانور پذیری بسیار بیشتری داست.

او پس از بازگشت به خانه اش در فرانسه برای سیتروئن مشغول بکار شد و در دهه ۲۰ و ۳۰ میلادی همین تراک کگرس را ساخت. این خودروها بسیار مؤثر بودند اما خب از دید عموم مقبولیت زیادی نیافتند.

گیربکس دوکلاچهدیگر اختراع کگرس بسیار شناخته شده تر است. گیربکس های دوکلاچه دنده های خودرو را به دو بخش تقسیم کرده و هر یک از آن ها دارای کلاچی اتوماتیک هستند. خودروی مجهز به این نوع گیربکس سواری بهتری داشته و پرفورمنس، مصرف سوخت و آلایندگی بهبود یافته ای خواهد داشت.

در دهه ۸۰ میلادی بود که آئودی و پورشه در موتور اسپورت از این نوع گیربکس ها استفاده کردند اما اولین سری خودروی تولیدی مجهز به گیربکس دوکلاچه فولکس واگن گلف R۳۲ ۲۰۰۳ بود. اکثر خودروسازان مهم جهانی هم اکنون این نوع گیربکس ها را ارائه می کنند.

• ارل مک فرسون (سیستم تعلیق مک فرسون)

سیستم تعلیق مک فرسون دارای فنرها و جذب کننده های شوک است. اگرچه برخی مشکلات ژئومتری کوچک وجود داشته اما این نوع سیستم تعلیق بسیار معمول بوده زیرا نسبتاً ساده و ارزان بوده و می توانست در ابعاد کوچک هم جای بگیرد.

ارل مک فرسون (سال ۱۸۹۱ تا ۱۹۶۰) این سیستم تعلیق را در پروتوتایپ های دهه ۴۰ میلادی شورولت نصب کرد اما این خودروها هرگز روانه خط تولید نشدند. او سپس با ترک جنرال موتورز به فورد پیوست و اولین بار فورد کنسول ۱۹۵۰ بود که از این نوع سیستم تعلیق استفاده کرد.

• رالف تیتور

رالف تیتور (سال ۱۸۹۰ تا ۱۹۸۲) بینایی خود را به خاطر حادثه ای در سن ۵ سالگی از دست داده بود و به همین خاطر مزیت های زیادی را به دست آورده بود زیرا می توانست راه حل هایی را تصور کند که مردم عادی از تصور آن عاجز بودند.

بهترین ایده ی او از ناراحتی وکیلش در عدم حفظ سرعت ثابت خودرو در زمان رانندگی الهام گرفته بود.

کروز کنترلتیتور سیستمی را اختراع کرد که باعث می شد خودرو سرعت خود را ثابت نگه دارد. این ایده جدید نبود اما تیتور باعث بهبود آن شد. کرایسلر اولین شرکتی بود که از این سیستم در ایمپریال ۱۹۵۸ استفاده کرد و سایر خودروسازان نیز به سرعت همین سیستم را بکار گفتند. کروز کنترل تطبیقی و سیستم های خودران نیز به نوعی به ایده ی تیتور متکی هستند.

• نیلز بولین

در اوایل دهه ۲۰ زندگی خود، نیلز بولین سوئدی (سال ۱۹۲۰ تا ۲۰۰۲) به توسعه صندلی پرنده ای که می توانست جان افراد در هواپیماهای ساب را نجات دهد کمک کرد. او را هم اکنون به خاطر سیستم کاملاً متفاوتی که خودروهای ولوو را ایمن تر کرده می شناسند.

کمربند ایمنی سه نقطه ایکمربندهای ایمنی پیش تر از بولین وجود داشتند اما آن ها کمک کمی به حفظ جان افراد در زمان تصادف می کردند. ایده ی عالی بولین این بود که کمربند ایمنی گسترش یافته و از روی شانه عبور کرده و بخش پایین تنه را نیز شامل شود. این کمربند سه نقطه ای در سال ۱۹۵۹ تجاری سازی شد و جان افراد زیادی را نجات داد.

بولین چندین جایزه را به خاطر اختراع خود دریافت کرد و وارد تالار افتخارات خودرویی شد. او در سال ۱۹۸۵ و به عنوان مهندس ارشد در ولوو بازنشسته شد.

• استفانی کولک

استفانی کولک (سال ۱۹۲۳ تا ۲۰۱۴) فرزند خانواده ای لهستانی بود که به آمریکا مهاجرت کرده بودند و او در پنسیلوانیا به دنیا آمد. او می خواست پزشک شود اما فکر کرد به صورت موقتی کار در شرکت شیمیایی DuPont را بپذیرد. او در سال ۱۹۴۶ به استخدام این شرکت درآمد و ۴۰ سال در آنجا مشغول کار بود.

کولاراو در این شرکت فیبری فوق العاده قوی و سبک را توسعه داد که در ابتدا در ساختار لاستیک های خودرو بکار می رفت. در ابتدا تصور می شد این متریال به عنوان مواد اضافی و زائد تولید شده اند اما وقتی کولک از یک مهندس شرکت خواستار تست آن شد مقاومت بالا نسبت به وزنش را مشاهده کرد. کولک و تیمش چندین سال را صرف بهبود این ماده کرد و آن چیزی که حالا با نام کولار می شناسیم در سال ۱۹۷۱ به دست آمد.

از دیگر کاربردهای کولار در صنعت خودرو می توان به لنت های ترمز، کلاچ ها و قطعات بدنه خودروهای پرفورمنس و مسابقه ای اشاره کرد. خودروهای پلیس و نظامی هم از کولار برای افزایش مقاومت بدنه استفاده می کنند.

• جیم مویلان (پیکان آمپر بنزین)

جیم مویلان به عنوان مهندس فورد ایده ای ساده اما بسیار جذاب برای استفاده از پیکان رنگی برای آمپر بنزین داشت. او با این کار نشان می داد که درپوش باک بنزین در کدام سمت خودرو قرار دارد. این فکر زمانی به ذهنش رسید که او یک خودروی جدید را به پمپ بنزین برد و حدسش درباره درپوش باک سوخت نادرست بود و خودرو را در جهت مخالف با نازل سوخت پارک کرد.

فورد این ایده را در سال ۱۹۸۹ عملیاتی کرد و برخی شرکت های دیگر هم از آن استفاده کردند اما هنوز هم هستند رانندگانی که نمی دانند این پیکان برای چیست. این نشانه برای افراد فراموش کار یا آن هایی که برای اولین بار با یک خودروی جدید وارد پمپ بنزین می شوند بسیار کاربردی است.

معرفی بزرگ ترین مخترعان و نوآوری های دنیای خودرو (قسمت اول)

منبع: autocar