کانسپت های فراموش شده: پورشه C۸۸

یک پورشهٔ غیرمعمول اقتصادی که فقط ظرف چهار ماه با الهام از فولکس واگن بیتل توسعه یافت

چرا باید آن را به یاد داشته باشیم؟

آیا اصلاً این یک پورشه است؟ چطور ممکن است؟ شاید فکر کنید اشتباهی رخ داده است اما این طور نیست. بخش خدمات مهندسی پورشه این سدان ساده را برای بازار چین توسعه داد

C۸۸ پاسخ پورشه به دعوت دولت چین از حدود ۲۰ خودروساز خارجی برای ساخت یک خودروی ارزان قیمت بود. در نام این خودرو نیز حرف C از China گرفته شده و عدد ۸۸ هم سمبل موفقیت و ثروت در فرهنگ چین است. این پروژه در ابتدا در قالب یک هاچ بک سه در آغاز شد اما بعداً خودروی دیگری طراحی شد که با چندین سبک بدنه شامل سدان، استیشن و پیکاپ سازگاری داشته باشد؛ اما این C۸۸ که تصاویر آن را در اینجا مشاهده می کنید، تنها نمونه ای بود که در مقیاس واقعی ساخته شد و دیگر پیشنهادها صرفاً در حد اسکچ های طراحی باقی ماندند.

هرچند C۸۸ در درجهٔ اول برای چین در نظر گرفته شده بود اما این سدان اقتصادی با تطابق کامل با مقررات آلایندگی و ایمنی دههٔ ۹۰ قارهٔ اروپا مهندسی شده بود تا امکان صادرات آن به این بازار هم وجود داشته باشد. این ماشین با ۴.۰۳ متر طول، ۱.۶۲ متر عرض و ۱.۴۲ متر ارتفاع، اندازهٔ بسیار جمع وجوری داشت و برای آن دو موتور مختلف شامل ۱.۱ لیتری چهار سیلندر بنزینی با ۴۸ اسب بخار قدرت و ۱.۶ لیتری چهار سیلندر دیزلی با ۶۸ اسب بخار قدرت در نظر گرفته شده بود که نیروی آن ها توسط یک گیربکس چهار سرعتهٔ اتوماتیک مدرن به چرخ های ۱۵ اینچی فولادی جلو انتقال پیدا می کرد.

کابین C۸۸ نیز دقیقاً مثل نمای بیرونی کاملاً ابتدایی بود و فقط ویژگی های اساسی را ارائه می کرد. البته پورشه قصد داشت درعین حالی که هزینه ها را پایین نگه می دارد، فضای داخلی زیبا و مدرنی را برای سرنشینان فراهم کند. به همین دلیل، داشبورد گرد و کنسول مرکزی خمیده ای برای خودرو طراحی شد و خطوط خمیده تقریباً در همه جا و همهٔ قسمت های کابین دیده می شد. در سمت راست راننده نیز یک ساعت آنالوگ تعبیه شده بود اما نمایشگر روی داشبورد بیشتر شبیه برچسب به نظر می رسید تا نمونه ای واقعی. در بخش ایمنی هم C۸۸ به دو ایربگ برای راننده و سرنشین جلو و ترمز ABS مجهز شده بود.

همان طور که در تصاویر مشخص است، پورشه برای این خودرو از لوگوی اصلی خود استفاده نکرد بلکه لوگوی ویژه ای را برای آن طراحی نمود که نشان دهندهٔ یک خانوادهٔ سه نفره یعنی زن و شوهر به همراه یک فرزند بود. بخش خدمات مهندسی پورشه ظرف تنها چهار ماه این خودرو را توسعه داده و تولید کردند. در طول این فرایند توسعهٔ کوتاه، مهندسین پورشه، فولکس واگن بیتل قدیمی را در ذهن داشتند زیرا قصد ساخت یک خودروی ارزان قیمت ساده و قابل اطمینان را داشتند که مردم را از نقطهٔ A به نقطهٔ B انتقال دهد.

پورشه همچنین در پروژهٔ C۸۸ اطلاعاتی را از یک تکنسین و یک مهندسی چینی دریافت کرد چراکه این افراد درک بهتری از آنچه که خریداران چینی به دنبال آن بودند داشتند و این اطلاعات به تناسب و مطابقت هرچه بهتر C۸۸ با نیازهای بازار محلی چین کمک بسزایی می کرد؛ اما علیرغم همهٔ این تلاش ها، C۸۸ هیچ گاه به تولید نرسید زیرا کل پروژه توسط دولت چین لغو شد و بنابراین پورشه هم پروژهٔ توسعهٔ این سدان اقتصادی را کنار گذاشت. این اقدام دولت چین همچنین تلاش های چند خودروساز دیگر مثل مرسدس بنز، فورد و کرایسلر را هم بی نتیجه گذاشت.

منبع: Motor۱