۳۰۰ مایل بر ساعت، سدّی که ۸۰ سال پیش شکست

طی روزهای اخیر بوگاتی سروصدای زیادی به پا کرده است زیرا این شرکت موفق شد با نسخهٔ ویژه ای از شیرون که سوپراسپرت ۳۰۰ نام گرفته است، به سرعت ۴۹۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند و اولین خودروی تولیدی دنیا لقب گیرد که توانسته از سد ۳۰۰ مایل بر ساعت عبور کند اما جالب است بدانید که این سد بیش از ۸۰ سال پیش شکسته شده است.

«مالکوم کمبل» (Malcolm Campbell) که در سال ۱۹۸۵ در چیزلهرست در لندن متولد شد، یک روزنامه نگار خودرویی و رانندهٔ مسابقهٔ بریتانیایی بود. وی که عاشق سرعت بود، در طول دوران عمر خود چندین رکورد سرعت مختلف را به ثبت رساند. کمبل اولین رکورد سرعت خود را در سال ۱۹۲۴ با خودروی رکوردشکن ۳۵۰ اسب بخاری ساخت سانبیم با رسیدن به سرعت ۲۳۵ کیلومتر بر ساعت به ثبت رساند؛ اما او به این سرعت قانع نبود و بین سال های ۱۹۲۴ تا ۱۹۳۵ نُه بار رکورد سرعت زمینی را شکست.

خودرویی که تصاویر آن را مشاهده می کنید، بلوبرد (Blue Bird) نام داشته و آخرین خودروی رکوردشکن کمبل محسوب می شود. این خودرو که در سال ۱۹۳۳ ساخته شد، در اصل خودروی رکوردشکن قبلی کمبل بود که تا حد زیادی ارتقاء یافته و از نو طراحی شده بود. در بلوبرد جدید از خودروی قبلی تنها طرح کلی و شاسی باقیمانده بود و تقریباً همهٔ قطعات و اجزای دیگر تغییر کرده بودند. بزرگ ترین تغییر این خودرو استفاده از پیشرانهٔ بزرگ تر، سنگین تر و بسیار قوی تری بجای موتور قبلی بود. پیشرانهٔ بلوبرد یک نمونهٔ ۳۷ لیتری V۱۲ سوپرشارژ هواپیمایی ساخت رولزرویس بود که ۲۳۰۰ اسب بخار قدرت تولید می کرد.

اولین آزمایش و رکورد زنی بلوبرد در فوریهٔ سال ۱۹۳۳ در دیتونا انجام شد و کمبل توانست با آن به سرعت ۴۳۸ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. وی در این رکورد زنی، خودرویی با تمام قدرتی که می خواست را در اختیار داشت اما راهی برای استفادهٔ از کل این قدرت عظیم وجود نداشت زیرا خودرو با مشکل بکسوات و هرزگردی چرخ ها مواجه بود که ۸۰ کیلومتر بر ساعت از حداکثر سرعت آن را کاسته بود. به همین دلیل بلوبرد به کارگاه بازگردانده شد تا تغییراتی در آن صورت گیرد.

ارتقاء و تغییرات فنی بلوبرد اما بجای اینکه صرفاً در افزایش قدرت معطوف شود، روی بهبود کشش تمرکز داشت زیرا در این خودرو قدرت به اندازهٔ کافی وجود داشت؛ بنابراین در محور عقب خودرو چرخ های دوبل نصب شد تا چسبندگی بهبود پیدا کند. بلوبرد از ترمز هوایی هم برخوردار بود که حالا به سیلندر هوای بزرگ تری مجهز شد. در این بازطراحی، ظاهر بلوبرد هم تا حد زیادی تغییر کرد و بدنهٔ خودرو شکلی مستطیلی پیدا کرد. علاوه بر این، عرض خودرو افزایش یافت و درحالی که قبلاً چرخ ها بیرون از بدنه قرار داشتند، حالا بدنه تا روی چرخ ها ادامه پیدا کرده بود. با این تغییرات، بلوبرد جدید به وضوح طراحی مدرن دههٔ ۳۰ را نشان می داد.

بلوبرد جدید برای اولین بار در مارس ۱۹۳۵ در دیتونا مورد آزمایش قرار گرفت و کمبل توانست رکورد خود را به ۴۴۵ کیلومتر بر ساعت ارتقاء دهد اما درحالی که وی می دانست این خودرو توانایی بیشتری دارد، ناهمواری شن های مسیر موجب کاهش چسبندگی شده و مانع از رسیدن به سرعت بیشتر گردید. این آزمایش نشان داد که بلوبرد جدید به منطقهٔ بزرگ تر و نرم تری نیاز دارد و به همین دلیل برای رکورد زنی بعدی به دریاچهٔ نمک بونویل در یوتا برده شد. بدین ترتیب نهایتاً در ۳ سپتامبر سال ۱۹۳۵ کمبل توانست با بلوبرد در دو جهت رفت وبرگشت در بونویل به میانگین به سرعت ۴۸۵ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند؛ بنابراین سرانجام تلاش ها و ازجان گذشتگی های مالکوم کمبل نتیجه داد و او به اولین کسی در دنیا تبدیل شد که برای اولین بار سد ۳۰۰ مایل بر ساعت را شکست.

البته کمبل با خودرویی مخصوص و رکوردشکن از این سد عبور کرد درحالی که بوگاتی این کار را با خودرویی تولیدی انجام داده است اما نباید فراموش کرد که رکورد زنی کمبل، ۸۴ سال پیش صورت گرفته است و رسیدن به چنین سرعتی در آن زمان حتی با خودرویی مخصوص هم بسیار ارزشمند و قابل توجه است. بلوبرد هم اکنون در تالار مشاهیر موتوراسپرت آمریکا در موزهٔ پیست بین المللی دیتونا نگهداری می شود. همان طور که گفته شد، این آخرین رکورد زنی زمینی کمبل بود اما جنون سرعت او در اینجا به پایان نرسید زیرا وی چندین بار برای ثبت رکورد سرعت روی آب هم تلاش کرد و در آگوست ۱۹۳۹ با رسیدن به سرعت ۲۲۸ کیلومتر بر ساعت، سریع ترین رکورد آبی خود را به ثبت رساند.

مشخصات فنی