ماسل کارها: تاریخچهٔ موستانگ شلبی (قسمت پنجم)

در قسمت قبلی سری مطالب تاریخچهٔ موستانگ شلبی گفتیم که نسل پنجم موستانگ برای مدل ۲۰۱۰ یک فیس لیفت و به روزرسانی عمده را تجربه کرد و بنابراین نسخهٔ شلبی هم در ظاهر دستخوش تغییرات بزرگی شد. در این فیس لیفت علیرغم تغییرات ظاهری بنیادین، هیچ کدام از پیشرانه های موستانگ تغییری نکرد که این یعنی زیر کاپوت شلبی GT۵۰۰ مدل ۲۰۱۰ همچنان همان موتور V۸ سوپرشارژ قبلی قرار داشت اما خروجی آن با ۴۰ اسب بخار و ۴۰ نیوتن متر افزایش، به ۵۴۰ اسب بخار قدرت و ۶۹۰ نیوتن متر گشتاور افزایش یافت که دقیقاً هم اندازهٔ مدل GT۵۰۰KR بود زیرا این افزایش خروجی به لطف استفاده از ارتقاءهای GT۵۰۰KR به دست آمده بود. این ارتقاء همچنین مصرف سوخت شلبی جدید را هم کاهش داد.

علاوه بر این، SVT تعلیق موستانگ شلبی GT۵۰۰ را هم از نو تنظیم کرده و آن را به رینگ های ۱۹ اینچی فورج کاری شده با لاستیک های گودیر مجهز کرده بود. البته این رینگ های جدید فقط در مدل کوپه ارائه می شد و نسخهٔ کابریولت همچنان از همان رینگ های ۱۸ اینچی قبلی استفاده می کرد. به لطف این تغییرات، موستانگ شلبی GT۵۰۰ مدل ۲۰۱۰ می توانست ظرف ۴.۲ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت رسیده و به حداکثر سرعت ۲۹۰ کیلومتر در ساعت دست پیدا کند درحالی که توانایی تحمل شتاب جانبی ۱.۰ جی را هم داشت. تولید GT۵۰۰ اما محدود به دو هزار دستگاه در سال بود.

قلب تپندهٔ جدید

همان طور که گفتیم، هرچند موستانگ برای مدل ۲۰۱۰ به روزرسانی بزرگی را تجربه کرد اما کل خانوادهٔ آن در این مدل همچنان از همان پیشرانه های قبلی که در زمان معرفی نسل پنجم در سال ۲۰۰۵ ارائه شده بود استفاده می کردند؛ اما یک سال بعد یعنی برای مدل ۲۰۱۱ فورد خانه تکانی کاملی در موتورهای موستانگ انجام داد و پیشرانهٔ تمامی مدل ها تغییر کردند؛ بنابراین در سینهٔ شلبی GT۵۰۰ مدل ۲۰۱۱ هم قلب یک پیشرانهٔ ۵.۴ لیتری V۸ آلومینیومی جدید قرار گرفت که از موتور آهنی قبلی ۴۵ کیلوگرم وزن کمتری داشت و ۱۰ اسب بخار قدرت بیشتری هم نسبت به تولید می کرد؛ بنابراین قدرت GT۵۰۰ مدل ۲۰۱۱ به ۵۵۰ اسب بخار رسید؛ اما علاوه بر وزن کمتر و قدرت بیشتر، موتور آلومینیومی جدید این ماشین مصرف سوخت کمتری هم داشت به گونه ای که در هر صد کیلومتر در شهر ۱۶ و در بزرگراه ۱۰ لیتر بنزین مصرف می کرد.

در شلبی GT۵۰۰ مدل ۲۰۱۱ اما علاوه بر تغییر پیشرانه، تغییراتی هم به منظور بهبود هندلینگ صورت گرفته بود که یکی از آن ها کاهش ارتفاع خودرو به میزان ۱۱ میلی متر در جلو و ۸ میلی متر در عقب بود. علاوه بر این، GT۵۰۰ به سیستم کمکی الکتریکی جدید فرمان فورد هم مجهز شده بود که موجب سریع تر و دقیق تر شدن سیستم فرمان و بهبود عملکرد آن در مسیرهای پیچ درپیچ در هنگام پارک کردن می شد. همچنین برای شلبی GT۵۰۰ مدل ۲۰۱۱ پکیجی سفارشی بنام SVT پرفورمنس هم ارائه شده بود که شامل رینگ های کاملاً جدید آلومینیومی سبک وزن فورج کاری شدهٔ ۱۹ اینچی در جلو و ۲۰ اینچی در عقب، لاستیک های گودیر ایگل F۱ سوپرکار، تنظیم عملکردی کمک های جلو و عقب با فنرهای سفت تر و مواردی دیگر می شد. این تغییرات موجب بهبود عملکرد و هندلینگ خودرو شده بود به گونه ای که شلبی GT۵۰۰ مدل ۲۰۱۱ یک دور پیست VIR را ظرف ۲ دقیقه و ۵۸ ثانیه طی کرد که سریع تر از خودروهایی چون ب ام و M۳، آئودی R۸ V۱۰، دوج وایپر و پورشه ۹۱۱ GT۳ بود.

GT۳۵۰ جدید، دست پروردهٔ شلبی آمریکن

همان طور که در قسمت های قبلی گفتیم، هرچند فورد در نسل پنجم موستانگ با ساخت GT۵۰۰ جدید رسماً موستانگ شلبی را احیا کرد اما خبری از مدل GT۳۵۰ نبود و GT۵۰۰ تنها عضو خانوادهٔ موستانگ شلبی جدید محسوب می شد؛ اما هرچند فورد رسماً هیچ گاه در نسل پنجم موستانگ مدل شلبی GT۳۵۰ را تولید نکرد، شرکت شلبی (در سال ۲۰۰۹ نام این شرکت رسماً به شلبی آمریکن تغییر یافت) به مناسبت چهل وپنج سالگی اولین موستانگ شلبی GT۳۵۰ مدل ۱۹۶۵، تصمیم به ساخت نسخهٔ جدیدی از این خودرو گرفت و در مراسم افتتاح حراجی برت جکسون، GT۳۵۰ کاملاً جدیدی را معرفی کرد. البته همان طور که گفته شد این خودرو توسط شلبی آمریکن ساخته شد فورد در توسعهٔ آن دخالتی نداشت. به همین دلیل، این GT۳۵۰ جزء مدل های رسمی نسل پنجم موستانگ محسوب نمی شود.

در سینهٔ GT۳۵۰ همان موتور ۵ لیتری V۸ استاندارد موستانگ GT قرار داشت اما این پیشرانه به یک سوپرشارژر Ford Racing مجهز شده بود که قدرت آن را به ۵۲۵ اسب بخار افزایش می داد؛ اما حتی در صورت تمایل خریدار، امکان افزایش این قدرت به ۶۲۴ اسب بخار هم وجود داشت که البته در این صورت گارانتی خودرو باطل می شد. پیشرانهٔ ۵ لیتری سوپرشارژ در GT۳۵۰ صرفاً با گیربکس دستی ارائه می شد و کسانی که خواهان گیربکس اتوماتیک بودند باید به نسخهٔ تنفس طبیعی این موتور رضایت می دادند که ۴۳۰ اسب بخار قدرت داشت. شلبی GT۳۵۰ جدید علاوه بر پیشرانهٔ سوپرشارژ، به سیستم تعلیق Ford Racing هم مجهز شده بود.

این مدل در بیرون نیز تغییرات زیادی را تجربه کرده بود که ازجملهٔ آن ها می توان به دماغهٔ جدید، سپرهای بلند جدید، اضافه شدن اسپلیتر، دریچهٔ روی کاپوت کاربردی، کانال های خنک کنندهٔ ترمزها، چراغ های عقب متفاوت سه بخشی و خروجی های اگزوز مرکزی اشاره کرد. GT۳۵۰ مدل ۲۰۱۱ تنها با یک ترکیب رنگ بیرونی سفید با خطوط آبی عرضه می شد ولی برای مدل ۲۰۱۲ رنگ های دیگری هم ارائه شد اما نشان ۴۵ سالگی از روی خودرو حذف گردید. تست های جاده ای اولیه که توسط موتور ترند انجام شد، نشان داد که شلبی GT۳۵۰ می تواند ظرف ۳.۷ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر در ساعت برسد که از مدل GT۵۰۰ با شتاب ۴.۲ ثانیه ای سریع تر بود.

موستانگ شلبی GT۳۵۰ جدید بعدازاینکه در سال ۲۰۱۰ به عنوان جشن چهل وپنج سالگی شلبی GT۳۵۰ کلاسیک در مراسم افتتاحیهٔ حراجی برت جکسون رونمایی شد، در نمایشگاه شیکاگو ۲۰۱۱ برای اولین بار به نمایش عمومی درآمد. سپس برای سال ۲۰۱۲ نسخهٔ کابریولت آن نیز ارائه گردید. کسانی که خواهان یک شلبی GT۳۵۰ بودند می توانستند موستانگ های مدل ۲۰۱۱ خود را به طور مستقیم به مرکز شلبی در لاس وگاس ببرند تا شلبی آن ها را به GT۳۵۰ تبدیل کند.

آخرین به روزرسانی

نسل پنجم موستانگ برای مدل ۲۰۱۳ دومین فیس لیفت خود را تجربه کرد که البته تغییرات آن جزئی تر از فیس لیفت اول بود. این آخرین فیس لیفت نسل پنجم موستانگ محسوب می شد و در نمایشگاه لس آنجلس ۲۰۱۱ رونمایی شد. در این فیس لیفت تغییراتی در دماغهٔ نسخهٔ معمولی موستانگ ایجاد شده بود که آن را به مدل شلبی GT۵۰۰ شبیه کرده بود اما خود شلبی GT۵۰۰ در این قسمت تقریباً هیچ تغییری را تجربه نکرد زیرا این نسخه پیش از فیس لیفت، طراحی متفاوت و جذاب تری از نسخه های معمولی داشت و به همین دلیل در فیس لیفت مدل ۲۰۱۳ ظاهر GT۵۰۰ تقریباً دست نخورده باقی ماند. البته شلبی GT۵۰۰ مدل ۲۰۱۳ در عقب مثل نسخه های معمولی موستانگ به چراغ های LED جدید سه بخشی مجهز شده بود درحالی که دو سر اگزوز قبلی نیز با نمونه های دوقلو جایگزین شدند. بدین ترتیب در مدل ۲۰۱۳، نسخه های معمولی موستانگ بیش از همیشه به شلبی GT۵۰۰ شبیه شدند.

بزرگ ترین تغییر شلبی GT۵۰۰ مدل ۲۰۱۳ اما در زیر کاپوت آن صورت گرفته بود یعنی جایی که پیشرانهٔ ۵.۴ لیتری V۸ سوپرشارژ قبلی با یک موتور ۵.۸ لیتری V۸ جدید جایگزین شد. این موتور با چهار سوپاپ در هر سیلندر (DOHC)، سوپرشارژر و اینترکولر، ۶۶۲ اسب بخار قدرت و ۸۵۵ نیوتن متر گشتاور تولید می کرد که افزایش چشمگیری نسبت به ۵۵۰ اسب بخار قدرت و ۶۹۰ نیوتن متر گشتاور موتور قبلی محسوب می شد. به لطف این پیشرانه، شلبی GT۵۰۰ مدل ۲۰۱۳ قوی ترین موستانگ کارخانه ای تاریخ تا آن زمان محسوب می شد. پیشرانهٔ ۵.۸ لیتری این ماشین اما برای خنک شدن به حجم هوای بسیار زیادی نیاز داشت و به همین دلیل جلوپنجرهٔ خودرو حذف شد که این تنها تفاوت نمای جلویی شلبی GT۵۰۰ مدل ۲۰۱۳ با مدل های قبلی بود.

در شلبی GT۵۰۰ مدل ۲۰۱۳ غیر از تعویض پیشرانه، تغییرات عملکردی دیگری هم صورت گرفته بود که ازجملهٔ آن ها می توان به تجهیز به پمپ سوخت دوقلو، انژکتورهای بزرگ تر، کلاچ بزرگ تر، فن بزرگ تر، اینترکولر سه ردیفه، میل گاردان یک تکهٔ فیبر کربنی، سیستم کنترل پایداری الکترونیکی چهار حالته، ترمزهای جلوی بزرگ تر برمبو با کالیپرهای شش پیستونه، آنتی رول بار جلوی بزرگ تر و تنظیم مجدد کمک فنرها اشاره کرد. علاوه بر این، ویژگی های آئرودینامیکی خودرو نیز اصلاح شده بود که به گفتهٔ فورد موجب کاهش ۱۴ درصدی ضریب درگ و افزایش ۶۶ درصدی داون فورس جلو می شد.

در شلبی GT۵۰۰ مدل ۲۰۱۳ انتقال نیرو توسط همان گیربکس شش سرعتهٔ دستی Tremec TR۶۰۶۰ صورت می گرفت اما این گیربکس با یک پمپ روغن داخلی، تقویت شده بود تا با نیروی عظیم پیشرانهٔ جدید مطابقت پیدا کند. این آخرین GT۵۰۰ با گیربکس دستی محسوب می شد زیرا در نسل جدید آن که به تازگی معرفی شده است نیروی موتور صرفاً توسط یک گیربکس هفت سرعتهٔ اتوماتیک دوکلاچه انتقال پیدا می کند. با وجود همهٔ این تغییرات و استفاده از پیشرانهٔ بزرگ تر و قوی تر، وزن شلبی GT۵۰۰ مدل ۲۰۱۳ تنها ۱۴ کیلوگرم بیشتر از قبل شده و به ۱۷۴۶ کیلوگرم رسیده بود.

برای شلبی GT۵۰۰ جدید یک پکیج پرفورمنس هم ارائه شده بود که کمک فنرهای Bilstein دوحالته و دیفرانسیل لغزش محدود تورسن را به خودرو اضافه می کرد. فورد در زمان معرفی GT۵۰۰ مدل ۲۰۱۳ ادعا کرد که این خودرو می تواند به حداکثر سرعت ۳۲۵ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. در فوریهٔ ۲۰۱۲ در نمایشگاه شیکاگو نیز شلبی رسماً اعلام کرد که نسخهٔ کابریولت GT۵۰۰ جدید را هم تولید خواهد کرد. این نسخه با مدل ۲۰۱۴ به بازار آمد و حداکثر سرعت آن به ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت کاهش یافته بود. مجلهٔ موتور ترند در می سال ۲۰۱۲ شلبی GT۵۰۰ را موردبررسی قرار داد. جدیدترین ماسل کار فورد در این آزمایش شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت را در ۳.۵ ثانیه به ثبت رساند و مسافت ۴۰۰ متر را ظرف ۱۱.۶ ثانیه طی کرد که از شورلت کامارو ZL۱ و کوروت Z۰۶ آن زمان سریع تر بود.

ادامه دارد…