ماسل کارها: تاریخچهٔ موستانگ شلبی (قسمت چهارم)

در قسمت قبلی سری مطالب تاریخچهٔ موستانگ شلبی بررسی نسل نخست این خودروی افسانه ای را به پایان رساندیم و به نسل دوم آن رسیدیم که بر اساس نسل پنجم فورد موستانگ ساخته شده بود. گفتیم که فورد در نسل پنجم موستانگ پس از حدود ۳۵ سال دوباره مدل پرافتخار شبی را احیا کرد و سپس به مناسبت چهل سالگی مدل GT۳۵۰H، بار دیگر مثلث فورد، شلبی و هرتز شکل گرفت و در سال ۲۰۰۶ نسخهٔ ویژه ای از نسل پنجم موستانگ با نام شلبی GT-H متولد شد. این نسخهٔ ویژه مانند شلبی GT۳۵۰H اصلی ۱۹۶۶، صرفاً با رنگ بیرونی ویژهٔ مشکی با خطوط طلایی ارائه شد و فقط به صورت اجاره ای توسط شرکت هرتز عرضه شد.

اما علاوه بر این رنگ خاص، شلبی GT-H با کاپوت خاص شلبی، جلوپنجرهٔ منحصربه فرد آلومینیومی و رینگ های منحصربه فرد، از موستانگ GT معمولی متمایز شده بود. این نسخهٔ ویژه برخلاف شلبی GT۵۰۰، از همان موتور ۴.۶ لیتری موستانگ GT معمولی استفاده می کرد اما این موتور توسط شرکت شلبی تقویت شده و با استفاده از فیلتر هوای مسابقه ای و ارتقاء سیستم اگزوز، ۲۵ اسب بخار قدرت و ۱۳ نیوتن متر گشتاور به خروجی آن افزوده شده بود. بدین ترتیب حالا این موتور ۳۲۵ اسب بخار قدرت و ۴۴۷ نیوتن متر گشتاور تولید می کرد. موستانگ شلبی GT-H همچنین به پکیج هندلینگ هم مجهز شده بود که شامل کاهش ارتفاع فنرها، بهبود کمک ها و تغییر ضریب اکسل عقب می شد. درمجموع تنها ۵۰۰ دستگاه از موستانگ شلبی GT-H کوپه ساخته شد.

سپس در سال ۲۰۰۷ نسخهٔ کابریولت شلبی GT-H نیز برای اجاره توسط شرکت هرتز ساخته شد. این مدل هم از تمامی ویژگی های نسخهٔ کوپه برخوردار بود اما علاوه بر آن ها، به طور اختصاصی برای شلبی GT-H کابریولت یک رول بار سفارشی هم طراحی شده بود که شلبی GT۳۵۰H کابریولت سال ۱۹۶۸ را یادآوری می کرد. از نسخهٔ کابریولت موستانگ شلبی GT-H هم ۵۰۰ دستگاه ساخته شد.

شلبی GT، پُرکنندهٔ فاصله ها!

در اواخر سال ۲۰۰۶ نیز به خانوادهٔ موستانگ شلبی عضو جدیدی بنام شلبی GT اضافه شد. این مدل اساساً نسخه ای فروشی از همان موستانگ شلبی GT-H بود زیرا همان طور که گفته شد، شلبی GT-H صرفاً به صورت اجاره ای عرضه شد اما شلبی GT به عنوان نمونه ای فروشی و برای پُر کردن فاصلهٔ بین موستانگ GT معمولی و شلبی GT۵۰۰ در نظر گرفته شده بود. زیر کاپوت شلبی GT هم همان پیشرانهٔ ۴.۶ لیتری V۸ قرار داشت که با تجهیز به سیستم مکش هوای خنک با تنظیم پرفورمنس، ۳۱۹ اسب بخار قدرت تولید می کرد. همچنین درحالی که انتقال نیرو در شلبی GT-H صرفاً توسط یک گیربکس پنج سرعتهٔ اتوماتیک صورت می گرفت، برای این مدل جدید یک گیربکس پنج سرعتهٔ دستی هم ارائه شده بود.

شلبی GT به پکیج تعلیق مسابقه ای فورد شامل کمک فنرهای ارتقاءیافته، فنرهایی با ارتفاع کمتر و آنتی رول بار به همراه سیستم اگزوز عملکرد بالا هم مجهز شده بود. این نسخه اما در ظاهر تقریباً به طور کامل با شلبی GT-H یکسان بود و تنها اسپویلر عقب آن حذف شده و دریچهٔ کاپوت جدیدی با طراحی رترو برای آن در نظر گرفته شده بود. همچنین برخلاف شلبی GT-H که صرفاً با یک ترکیب رنگ بیرونی مشکی-طلایی ارائه می شد، برای شلبی GT در سال ۲۰۰۷ رنگ های مشکی و سفید با خطوط نقره ای ارائه شد و در ۲۰۰۸ رنگ های آبی، نارنجی و مشکی با خطوط قرمز هم به لیست انتخاب های آن اضافه گردید. شلبی GT در داخل هم با پارکابی ها و نشان های شلبی از موستانگ GT معمولی متمایز شده بود.

تولید شلبی GT در دسامبر ۲۰۰۶ آغاز شد و از ژانویهٔ ۲۰۰۷ برای فروش ارائه گردید. در ابتدا برنامه ریزی شده بود که از این نسخه تعداد محدود ۶ هزار دستگاه تولید شود. شیوهٔ تولید شلبی GT نیز منحصربه فرد بود زیرا دقیقاً مثل موستانگ های شلبی دههٔ ۶۰ میلادی، این خودرو هم مستقیماً توسط فورد به کارخانهٔ شلبی در لاس وگاس فرستاده و در آنجا توسط شلبی تکمیل می شد. این در حالی بود که شلبی GT۵۰۰ به طور کامل توسط خود فورد در میشیگان تولید می شد. شلبی GT در ابتدا به صورت کوپه به بازار آمد اما پس از معرفی نسخهٔ کابریولت شلبی GT-H اجاره ای، در سال ۲۰۰۸ نسخهٔ کابریولت شلبی GT هم در تعداد محدودی ارائه شد.

بازگشت سلطان جاده

همان طور که در قسمت های قبلی به طور کامل توضیح دادیم، در سال ۱۹۶۸ شلبی GT۵۰۰ به پیشرانهٔ ۷ لیتری کبرا جت مجهز شد و GT۵۰۰KR نام گرفت که حروف KR در نام آن مخفف عبارت «King of the Road» بود. GT۵۰۰KR یکی از برجسته ترین و افسانه ای ترین مدل های تاریخ موستانگ شلبی محسوب می شد و به همین دلیل به مناسبت چهل سالگی GT۵۰۰KR و به منظور بزرگداشت این مدل جاودانه، فورد در نمایشگاه نیویورک ۲۰۰۷ شلبی GT۵۰۰KR جدیدی را معرفی کرد.

موستانگ شلبی GT۵۰۰KR جدید اما از همان پیشرانهٔ ۵.۴ لیتری V۸ سوپرشارژ GT۵۰۰ استاندارد استفاده می کرد ولی با کالیبراسیون منحصربه فرد، خروجی آن به ۵۴۰ اسب بخار قدرت و ۶۹۰ نیوتن متر گشتاور افزایش پیدا کرده بود که ۴۰ اسب بخار و ۴۰ نیوتن متر بیشتر از GT۵۰۰ استاندارد بود. علاوه بر این، به منظور بهبود هندلینگ و جبران توزیع وزن نامناسب ناشی از قسمت جلویی سنگین، تعلیق GT۵۰۰KR توسط SVT با استفاده از کمک فنرهای ویژه تنظیم شده و همچنین خودرو به استرس بار مسابقه ای فورد و میله های تثبیت کننده هم مجهز شده بود درحالی که لاستیک های آن نیز از نوع گودیر ایگل F۱ سوپرکار بودند که به طور خاص برای شلبی GT۵۰۰KR توسعه پیدا کرده بودند.

فورد در نظر داشت تعدادی از ویژگی های ظاهری موستانگ شلبی GT۵۰۰KR مدل ۱۹۶۸ را هم روی این مدل جدید هم اعمال کند. به همین دلیل شلبی GT۵۰۰KR جدید به کاپوت فیبر کربنی با ورودی های هوای دوگانهٔ منحصربه فردی مجهز شده بود که مشابه GT۵۰۰KR مدل ۱۹۶۸ طراحی شده بودند. همچنین روی خطوط جانبی بدنه هم مثل نمونهٔ قدیمی، نام GT۵۰۰KR نوشته شده بود. علاوه بر این، این موستانگ ویژه به یک اسپلیتر فیبر کربنی منحصربه فرد، قاب فیبر کربنی آینه های جانبی و دو مجرای خنک کننده برای ترمزهای جلو هم مجهز شده بود. این موارد، شلبی GT۵۰۰KR را از GT۵۰۰ معمولی متمایز می کردند. این در حالی بود که به لطف کاپوت فیبر کربنی و همین طور سیستم اگزوز تجدیدنظر شده، وزن GT۵۰۰KR هم حدود ۱۰ کیلومتر از موستانگ شلبی GT۵۰۰ استاندارد سبک تر شده بود.

شلبی GT۵۰۰KR بعد از رونمایی در نمایشگاه نیویورک ۲۰۰۷ از بهار ۲۰۰۸ با مدل ۲۰۰۸ به بازار عرضه شد. GT۵۰۰KR جدید اما نمونه ای تولید محدود بود و شلبی و SVT اعلام کردند در سال ۲۰۰۸ تنها هزار دستگاه از آن را تولید خواهند کرد (البته در همین سال ۱۱ دستگاه هم به عنوان پروتوتایپ ساخته شده بود). سپس در سال ۲۰۰۹ هم تعداد ۷۱۲ دستگاه دیگر ساخته شده و بدین ترتیب تولید کل این مدل به ۱۷۱۲ دستگاه رسید. از این تعداد، ۱۵۷۱ دستگاه در ایالات متحده عرضه شد که دقیقاً با تعداد ساخته شده از GT۵۰۰KR مدل ۱۹۶۸ یکسان بود. شلبی GT۵۰۰KR جدید در ابتدا روی خط تولید معمولی موستانگ توسط فورد ساخته می شد و سپس به شرکت شلبی ارسال می شد تا ساخت و مونتاژ نهایی آن تکمیل گردد. قیمت این مدل از ۱۲۰ هزار دلار شروع می شد و تنها در دو مدل ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ تولید شد.

تولد دوبارهٔ مار زهرآگین شلبی

بعدازاینکه در نسل جدید موستانگ مدل های شلبی GT۵۰۰، شلبی GT-H و شلبی GT۵۰۰KR احیا شدند، شرکت شلبی تصمیم گرفت یکی دیگر از نام های بزرگ و مشهور در تاریخ این ماشین یعنی سوپر اسنیک را هم بازگرداند. در قسمت دوم این سری مطالب گفتیم که در سال ۱۹۶۷ کارول شلبی برای شرکت گودیر یک GT۵۰۰ را به پیشرانهٔ مسابقه ای GT۴۰ ۴۲۷ با ۶۵۰ اسب بخار قدرت مجهز کرد. این خودرو که سوپر اسنیک نام گرفت، توانست با لاستیک های گودیر به سرعت ۲۷۰ کیلومتر در ساعت دست پیدا کند؛ اما GT۵۰۰ سوپر اسنیک مدل ۱۹۶۷ هیچ گاه به تولید نرسید و در حد همان یک پروتوتایپ باقی ماند.

احیای سوپر اسنیک اما به طور مستقل توسط شرکت شلبی صورت گرفت و فورد دخالتی در آن نداشت. به همین دلیل GT۵۰۰ سوپر اسنیک جدید جزء مدل های شلبی رسمی فورد به حساب نمی آید. در این مدل شلبی قدرت پیشرانهٔ ۵.۴ لیتری V۸ سوپرشارژ GT۵۰۰ استاندارد را به ۶۰۵ اسب بخار افزایش داده بود اما حتی نسخه ای با سوپرشارژر توئین اسکرو هم با بیش از ۷۲۵ اسب بخار قدرت قابل سفارش بود که البته در این صورت گارانتی موستانگ باطل می شد.

علاوه بر این، شلبی GT۵۰۰ سوپر اسنیک تغییراتی عملکردی و ظاهری را هم تجربه می کرد که شامل نشان ویژه، رینگ های ۲۰ اینچی، دریچهٔ روی کاپوت فایبرگلاس، اسپلیتر فیبر کربنی، ترمزهای بزرگ تر با کالیپرهای شش پیستونه و میل لنگ آلومینیومی می شد. ساخت نسخهٔ سوپر اسنیک توسط شلبی در سال ۲۰۰۸ آغاز شد اما مالکین شلبی های GT۵۰۰ مدل ۲۰۰۷ هم می توانستند خودروی خود را به کارخانهٔ پرفورمنس ویژهٔ کارول شلبی در لاس وگاس ببرند و با پرداخت ۲۸ هزار دلار آن را به یک سوپر اسنیک تبدیل کنند.

فیس لیفت بزرگ

فورد نسل پنجم موستانگ را برای مدل ۲۰۱۰ مورد فیس لیفت و بازطراحی بزرگی قرار داد. هرچند در موستانگ ۲۰۱۰ پلت فرم D۲C قبلی همچنان حفظ شده بود اما این مدل جدید یک نسخهٔ کاملاً بازطراحی شده از موستانگ مدل ۲۰۰۵ محسوب می شد؛ بنابراین شلبی GT۵۰۰ هم به تبع نسخه های معمولی موستانگ برای مدل ۲۰۱۰ کاملاً بروز و از نو طراحی شد و تغییرات عمده ای در دماغه، پروفیل جانبی و چراغ های عقب تجربه کرد اما همچنان همانند مدل ۲۰۰۷ از دماغهٔ منحصربه فرد، کاپوت برجسته و اسپویلر بزرگ تر عقب برخوردار بود تا از نسخه های معمولی موستانگ متمایز گردد. علاوه بر این، با رنگ های بیرونی جدیدی هم برای شلبی GT۵۰۰ مدل ۲۰۱۰ ارائه شد. به دیگر تغییرات موستانگ شلبی در مدل ۲۰۱۰ اما در قسمت بعدی خواهیم پرداخت.