فیلم متری شش و نیم مانند تعداد زیادی از تولیدات سینما و تلویزیون در حوزه اعتیاد، تصویر کلیشه ای از معتادان را ارائه می دهد. مگر چند درصد معتادان در جامعه ایران معتادان متجاهر هستند؟
۱. فیلم متری شش و نیم دومین کار بلند سعید روستایی کارگردان جوان ایرانی است. این فیلم برخلاف اولین ساخته «سعید روستایی» یعنی فیلم «ابد و یک روز» نتوانست در جشنواره های فیلم ایرانی جوایز متعددی را دشت کند و حتی به عنوان نماینده ایران به اسکار نیز انتخاب نشد.
۲.فیلم به موقعیت های سخت و دشواری از اعتیاد در ایران می پردازد که در آن چند ضلع درگیر این آسیب اجتماعی، یعنی نیروی انتظامی و پلیس، تولیدکنندگان مواد مخدر، توزیع کنندگان و حلقه نهایی یعنی مصرف کنندگان و آسیب دیدگان را به تصویر می کشد. در فیلم سینمایی متری شیش و نیم، نوید محمد زاده در نقش یکی از سرکردگان توزیع مواد مخدر ایفای نقش می کند. در این فیلم پیمان معادی در نقش پلیس نقش آفرینی می کند. پریناز ایزدیار در این فیلم در نقش همسر سابق نوید محمد زاده نقش آفرینی می کند.
۳.متری شش و نیم در روزهای اکران خود در سینمای ایران آمار بالایی از فروش را تجربه کرد و توانست ۲۷ میلیارد تومان فروش داشته باشد و حالا وارد شبکه نمایش خانگی شده است.
۴. اما یکی از مهم ترین نقدهایی که نه از سوی منتقدان تخصصی سینما بلکه از سوی متخصصان مسائل اجتماعی ایران و کارشناسان حوزه اعتیاد به این فیلم وارد است، شکل بزرگ نمایی شده و نمایش بی پرده یک آسیب اجتماعی به اسم اعتیاد است. شاید این سوال برای شما ایجاد شود که مگر ما در ایران معتادانی به این شکل نداریم؟
۵. سعید روستایی در این فیلم مانند فیلم «سنتوری» داریوش مهرجویی از هنرورهای معتاد استفاده کرده و کسانی که در این فیلم می بینید همگی جز معتادان متجاهر شناخته می شود. در تعریف های مطرح شده «درصورتی که فرد معتاد با وجود بستر مناسب برای درمان و وجود همه امکانات حاضر نشد برای ترک اقدام کند، متجاهر شناخته شده و در چنین شرایطی ناگزیر باید او را به مراکز درمان اجباری ارجاع داد.»
۶. اما چند درصد از جمعیت معتادان ایرانی را معتادان متجاهر تشکیل می دهد؟
۷. یکی از نقاطی که محل انتقاد به فیلم متری شش و نیم شده، این است که سعید روستایی در این فیلم تصویر کلیشه ای از اعتیاد در جامعه ایران را به نمایش می گذارد. ارائه این تصویر عموما در سال های اخیر در ایران باعث شده، افکار عمومی و عموم مردم فرد معتاد را فردی دارای لباس های ژوریده و کثیف، با ظاهر نامرتب، ضعیف و خموده و در حال مصرف مواد مخدر بدانند.
۸. در صورتی که این تصور از اساس غلط است. تا جایی که درمان گران اعتیاد می گویند تنها ۳درصد از معتادان، اعتیادشان از روی ظاهر و صورت شان قابل تشخیص است و بالای ۹۰ درصد از جمعیت دارای اعتیاد در ایران دارای زندگی و شمایل عادی هستند و نشانه هایی مانند نشانه های معتادان متجاهر را ندارند.
۹.در واقع فیلم متری شش و نیم قدم در مسیری گذاشته که سال ها سینما و تلویزیون در آن مشغول انگ سازی برای معتادان هستند. آنطور که معتادان را صرفا انسان هایی با چهره و قیافه تابلو به تصویر می کشند و این اتفاق باعث شده تصور جامعه از اعتیاد یک تصور دور باشد. به این معنا که ممکن است خانواده ها بروز اعتیاد در میان اعضای خانواده خود را بعید و غیر قابل ممکن بدانند و بعضا در مراکز درمانی اعتیاد، خانواده ها به دلیل همین کلیشه های مرسوم، به اعتیاد اعضای خانواده خود باور نداشته باشند.
۱۰. فیلم متری شش و نیم در واقع جمعیت دو درصدی از معتادان ایرانی را نشان می دهد و بالای ۹۰ درصد جمعیت ایران را در تصویرگری رها کرده است. معتادانی که ممکن است ظاهری عادی، زندگی عادی و شرایطی مانند شرایط بسیاری از شهروندان را داشته باشند اما گرفتار این بیماری شده اند. اینکه سینما و تلویزیون دائما در موضوع اعتیاد، سراغ معتادان متجاهر را می گیرد، باعث شده تصور از اعتیاد محدود به آدم هایی با قیافه های تابلو شود. فارغ از اینکه واقعیت چیز دیگری است.
۱. فیلم متری شش و نیم دومین کار بلند سعید روستایی کارگردان جوان ایرانی است. این فیلم برخلاف اولین ساخته «سعید روستایی» یعنی فیلم «ابد و یک روز» نتوانست در جشنواره های فیلم ایرانی جوایز متعددی را دشت کند و حتی به عنوان نماینده ایران به اسکار نیز انتخاب نشد.
۲.فیلم به موقعیت های سخت و دشواری از اعتیاد در ایران می پردازد که در آن چند ضلع درگیر این آسیب اجتماعی، یعنی نیروی انتظامی و پلیس، تولیدکنندگان مواد مخدر، توزیع کنندگان و حلقه نهایی یعنی مصرف کنندگان و آسیب دیدگان را به تصویر می کشد. در فیلم سینمایی متری شیش و نیم، نوید محمد زاده در نقش یکی از سرکردگان توزیع مواد مخدر ایفای نقش می کند. در این فیلم پیمان معادی در نقش پلیس نقش آفرینی می کند. پریناز ایزدیار در این فیلم در نقش همسر سابق نوید محمد زاده نقش آفرینی می کند.
۳.متری شش و نیم در روزهای اکران خود در سینمای ایران آمار بالایی از فروش را تجربه کرد و توانست ۲۷ میلیارد تومان فروش داشته باشد و حالا وارد شبکه نمایش خانگی شده است.
۴. اما یکی از مهم ترین نقدهایی که نه از سوی منتقدان تخصصی سینما بلکه از سوی متخصصان مسائل اجتماعی ایران و کارشناسان حوزه اعتیاد به این فیلم وارد است، شکل بزرگ نمایی شده و نمایش بی پرده یک آسیب اجتماعی به اسم اعتیاد است. شاید این سوال برای شما ایجاد شود که مگر ما در ایران معتادانی به این شکل نداریم؟
۵. سعید روستایی در این فیلم مانند فیلم «سنتوری» داریوش مهرجویی از هنرورهای معتاد استفاده کرده و کسانی که در این فیلم می بینید همگی جز معتادان متجاهر شناخته می شود. در تعریف های مطرح شده «درصورتی که فرد معتاد با وجود بستر مناسب برای درمان و وجود همه امکانات حاضر نشد برای ترک اقدام کند، متجاهر شناخته شده و در چنین شرایطی ناگزیر باید او را به مراکز درمان اجباری ارجاع داد.»
۶. اما چند درصد از جمعیت معتادان ایرانی را معتادان متجاهر تشکیل می دهد؟
۷. یکی از نقاطی که محل انتقاد به فیلم متری شش و نیم شده، این است که سعید روستایی در این فیلم تصویر کلیشه ای از اعتیاد در جامعه ایران را به نمایش می گذارد. ارائه این تصویر عموما در سال های اخیر در ایران باعث شده، افکار عمومی و عموم مردم فرد معتاد را فردی دارای لباس های ژوریده و کثیف، با ظاهر نامرتب، ضعیف و خموده و در حال مصرف مواد مخدر بدانند.
۸. در صورتی که این تصور از اساس غلط است. تا جایی که درمان گران اعتیاد می گویند تنها ۳درصد از معتادان، اعتیادشان از روی ظاهر و صورت شان قابل تشخیص است و بالای ۹۰ درصد از جمعیت دارای اعتیاد در ایران دارای زندگی و شمایل عادی هستند و نشانه هایی مانند نشانه های معتادان متجاهر را ندارند.
۹.در واقع فیلم متری شش و نیم قدم در مسیری گذاشته که سال ها سینما و تلویزیون در آن مشغول انگ سازی برای معتادان هستند. آنطور که معتادان را صرفا انسان هایی با چهره و قیافه تابلو به تصویر می کشند و این اتفاق باعث شده تصور جامعه از اعتیاد یک تصور دور باشد. به این معنا که ممکن است خانواده ها بروز اعتیاد در میان اعضای خانواده خود را بعید و غیر قابل ممکن بدانند و بعضا در مراکز درمانی اعتیاد، خانواده ها به دلیل همین کلیشه های مرسوم، به اعتیاد اعضای خانواده خود باور نداشته باشند.
۱۰. فیلم متری شش و نیم در واقع جمعیت دو درصدی از معتادان ایرانی را نشان می دهد و بالای ۹۰ درصد جمعیت ایران را در تصویرگری رها کرده است. معتادانی که ممکن است ظاهری عادی، زندگی عادی و شرایطی مانند شرایط بسیاری از شهروندان را داشته باشند اما گرفتار این بیماری شده اند. اینکه سینما و تلویزیون دائما در موضوع اعتیاد، سراغ معتادان متجاهر را می گیرد، باعث شده تصور از اعتیاد محدود به آدم هایی با قیافه های تابلو شود. فارغ از اینکه واقعیت چیز دیگری است.
همرسانی نوشتار:
