لامبورگینی اوایل سال جاری و در پیست بین المللی بحرین از اصحاب رسانه برای بررسی اولیه ی اوراکان اوو دعوت کرده بود. تنها با تجربه ی چند پیچ در پیست بود که مشخص شد تغییرات اعمال شده در این خودرو تنها به سیستم اطلاعات سرگرمی و برخی قطعات بدنه ختم نمی شود.
این خودرو باعث می شود لامبورگینی با قدرت بیشتری به جنگ مک لارن برود. تکنولوژی های بیشتر اوراکان اوو هم باعث شده اند سرانجام ایتالیایی ها در این بخش هم چالش برانگیز ظاهر شوند.
علاوه بر پیشرانه ای جدید، اوراکان اوو دارای سوپاپ های ورودی تیتانیومی و سیستم اگزوز سبک وزن است. البته که صدای تولیدی پیشرانه انسان را مجذوب خود کرده و کاملاً ضد اجتماع است. درست همان گونه که یک لامبورگینی باید باشد…
همچون همیشه این پیشرانه است که تجربه ی رانندگی را تحت تأثیر خود قرار می دهد. هرچقدر که دور پیشرانه بالاتر می رود واکنش هیجان انگیزتری را تجربه می کنید و تا پیش از اینکه نیروگاه خودرو گرم شود غرشی ترسناک را خواهید شنید. سه حالت رانندگی وجود دارد که اگرچه قابل پیکربندی نیست اما هریک باعث ایجاد شخصیت متمایزی در اوراکان اوو می شوند.
حالت استارادا یا همان خیابان باعث می شود راحت ترین و آرام ترین حالت را تجربه کنید. گیربکس ۷ سرعته دوکلاچه ی لامبورگینی در این حالت تعویض های نرمی دارد. البته گیربکس در سرعت های زیر ۱۰۰ کیلومتر در ساعت کمی بی میل بوده ولی شما می توانید با استفاده از پدال های فلزی پشت فرمان کنترل اوضاع را در دست بگیرید.
و این همان چیزی است که اوراکان اووی جدید شما را تشویق می کند تا انجام دهید. در حالت اسپورت یا کورسا است که خودرو به طور باورنکردنی هیجان انگیز بوده و فقط می خواهید با آن برانید. شتاب گیری را می توان با واژه ی وحشیانه توصیف کرد و هرگز از رساندن دور پیشرانه به ۸۵۰۰ خسته نخواهید شد. این خودرو به اندازه ی مک لارن ۶۰۰LT کلینیکی یا همه کاره نیست ولی بی شک حس ناب محصولات لامبورگینی را دارد.
دیگر بخشی که اوراکان توانایی برابری با مک لارن را ندارد راحتی سواری است. دامپرها به اندازه ی کافی رضایت بخش هستند و اوراکان اوو اصلاً خودروی ناراحتی نیست اما از نظر سواری راحت در جاده های پر از دست انداز بریتانیا نمی تواند با مک لارن ۵۷۰S رقابت کند.
البته لامبورگینی خودرویی چابک و فرز است. سیستم های فرمان پذیری چهار چرخ و هدایت گشتاوری به همراه سیستم LDVI باعث شده اند اوراکان بر پاشنه ی خودش بچرخد و با حسی باورنکردنی که پر از سبکی و هیجان است به سمت پیچ ها حمله ور شود. فرمان خودرو خیلی سنگین نیست اما دقیق و گیرا بوده و اعتمادبه نفس زیادی در راننده ایجاد می کند.
سیستم LDVI به صورت بی وقفه کار کرده و تنظیمات شاسی را کنترل کرده و پردازش داده های دریافتی تنها 20 میلی ثانیه طول می کشد. لامبورگینی ادعا می کند این سیستم می تواند حرکت بعدی راننده را درک کرده تا دینامیک سواری فوق العاده ای ایجاد شود. اگرچه قضاوت دراین باره سخت است اما قطعاً اوراکان اوو کامل تر از قبل حس می شود.
تمامی مدل های این خودرو دارای سیستم اطلاعات سرگرمی با صفحه نمایش جدید ۸.۴ اینچی هستند که با پشت آمپرهای دیجیتالی مشابه محصولات آئودی همراه می شود. اگرچه این سیستم یک سر و گردن بالاتر از مک لارن قرار می گیرد اما ضعف های خاص خود را دارد. طراحی منوها منطقی نبوده و خبری از دکمه نیست و این امر کم یا زیاد کردن صدا را عجیب و سخت می کند. این سیستم به صورت استاندارد دارای اپل کارپلی بوده و گرافیک آن نیز خوب است.
البته از نظر میدان دید هم وضعیت خیلی خوبی وجود دارد اما خب این یک سوپرکار گران قیمت است که واقعاً برای استفاده ی روزمره طراحی نشده ولی خب برخی مدل های دیگر در این بخش برتر هستند. برای مثال آئودی R8 به درد سواری های روزمره هم می خورد و از میدان دید عالی و ارگونومی بهتر کابین سود می برد.
جدای از ارگونومی مسئله دار لامبورگینی، ما با صندلی های خودروی حاضر در تست هم به مشکل برخوردیم. اگرچه صندلی ها قابلیت تنظیم دارند اما خیلی نمی توان روی آن ها راحت بود.
لامبورگینی با استفاده از تکنولوژی های بیشتر و پیشرانه ی 10 سیلندر اوراکان پرفورمنته توانسته سوپرکار کوچک خود را به محصولی جذاب بدل کند. مدل اوو شاید به اندازه ی مک لارن 570S کلینیکی و همه کاره نباشد اما تیزتر و دسترس پذیرتر بوده و حتی جذاب تر از قبل است. همچنین به هیچ عنوان نمی توان چشم روی جذابیت های ذاتی این خودرو بست…
مشخصات لامبورگینی اوراکان اوو
- قیمت: ۲۰۶ هزار پوند
- پیشرانه: ۱۰ سیلندر ۵.۲ لیتری تنفس طبیعی
- قدرت/گشتاور: ۶۳۱ اسب بخار/۶۰۰ نیوتون متر
- گیربکس: ۷ سرعته دوکلاچه، چهار چرخ محرک
- شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت: ۲.۹ ثانیه
- حداکثر سرعت: ۳۲۵ کیلومتر در ساعت
- مصرف سوخت: ۱۳.۷ لیتر در هر صد کیلومتر
منبع: autoexpress
