برندهٔ واقعی، بلک وینگ! اولین تجربهٔ رانندگی با کادیلاک CT۶-V

اولین کادیلاک V۸ اختصاصی از زمان پیشرانه های نورث استار

تا حدود یک سال پیش، پیشرانه های V۸ تنها زیر کاپوت دو محصول کادیلاک یعنی اسکالید و CTS-V پیدا می شد. هردوی این مدل ها به پیشرانه های عمومی جنرال موتورز مجهز هستند که در دیگر محصولات این غول خودروسازی مثل شورلت سیلورادو و کوروت Z۰۶ هم مورداستفاده قرار می گیرند؛ اما با معرفی مدل CT۶-V در نمایشگاه نیویورک ۲۰۱۸ اوضاع تغییر کرد زیرا کادیلاک در این سدان اسپرت پیشرانهٔ V۸ کاملاً جدیدی بنام بلک وینگ را ارائه کرده است. این موتور که از نوع ۴.۲ لیتری V۸ توئین توربو است، به طور اختصاصی برای کادیلاک توسعه پیدا کرده است.

این موتوری انحصاری برای کادیلاک است تا جایی که به گفتهٔ مدیر برنامه های بلک وینگ آقای «استیو فلیکس»، غیر از قسمت های غیرمکانیکی مثل سنسور موقعیت میل لنگ، هیچ کدام از قطعات آن با دیگر پیشرانه های جنرال موتورز مشترک نیست. این موتور با ۴.۲ لیتر حجم، دو لیتر حجم کمتری نسبت به پیشرانهٔ ۶.۲ لیتری سوپرشارژ CTS-V دارد اما حجم کمتر خود را با پرخوران و تزریق هوای بیشتر جبران کرده است. در این موتور دو توربوشارژر یکسان (ازاین رو بلک وینگ موتوری توئین توربو است نه بای توربو) بین دو بلوک سیلندر جای گرفته اند و تا ۲۰ psi بوست را به موتور تزریق می کنند.

این ترکیب که Hot Vee نام دارد، در مقایسه با ترکیب سنتی که توربوشارژرها خارج از موتور قرار می گیرند، ابعاد جمع وجورتر و تأخیر توربوی کمتری دارد زیرا نیازی نیست گازهای اگزوز مسافت طولانی را طی کنند تا توربین های توربوشارژرها را به چرخش درآورند. البته بلک وینگ اولین پیشرانهٔ هشت سیلندر Hot Vee از برندی لوکس نیست زیرا مرسدس و ب ام و هم از این نوع موتور در نسخه های عملکردی محصولات بزرگ تر خود استفاده می کنند اما دیدن این تکنولوژی مدرن پیشرانه از شرکت مادری که هنوز از موتورهای سنتی پوش راد (OHV) استفاده می کند هیجان انگیز است.

در CT۶-V، پیشرانهٔ بلک وینگ ۵۵۰ اسب بخار قدرت و ۸۵۰ نیوتن متر گشتاور تولید می کند که از موتور ۳ لیتری V۶ توئین توربو که پیشرانهٔ پرچم دار قبلی CT۶ بود ۱۴۶ اسب بخار قدرت و ۳۰۷ نیوتن متر گشتاور بیشتری دارد. البته این موتور به تازگی از لیست سفارشات CT۶ حذف شده و تنها گزینه غیر از بلک وینگ، موتور ۳.۶ لیتری تنفس طبیعی با ۳۳۵ اسب بخار قدرت است که زیر کاپوت کراس اوور XT۶ و تعداد زیادی از دیگر محصولات جنرال موتورز هم قرار می گیرد.

هرچند خروجی بلک وینگ از پیشرانهٔ ۴ لیتری V۸ توئین توربوی ۶۰۳ اسب بخاری مرسدس AMG S۶۳ کمتر است اما به خاطر داشته باشید قیمت کادیلاک مثل بنز از ۱۵۰ هزار دلار شروع نمی شود. CT۶-V با این نیروگاه جدید در حدود ۳.۸ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می رسد که ۱.۲ ثانیه سریع تر از نمونهٔ مجهز به پیشرانهٔ V۶ توئین توربو است. هر پیشرانهٔ بلک وینگ به صورت دست ساز توسط یکی از شش متخصص این موتور ساخته می شود که امضای وی روی پلاکی در اینترکولر سمت شاگرد نصب می شود.

ازآنجایی که CT۶-V خودروی بزرگ تر و چهارچرخ محرک است، رانندگی آن با CTS-V دیفرانسیل عقب تفاوت دارد. روی جاده، شخصیت رانندگی بلک وینگ محجوب تر و کم صداتر از پیشرانهٔ سوپرشارژ Z۰۶ است و CT۶-V نیز سدان راحتی است که در صورت درخواست راننده توانایی های زیادی را از خود نشان می دهد. این خودرو به عنوان یک سدان لوکس فول سایز مملو از مواد عایق صدا و تکنولوژی های هوشمندانه ای مثل سیستم مقابله با سروصدا است تا سرنشین را در سکوت کامل حمل کنند. هنگام حرکت با دورهای پایین پیشرانه دقیقاً همین ویژگی یعنی سکوت کامل بر کابین CT۶-V حکم فرما است و اگر تریم فیبر کربنی داخلی آن را در نظر نگیریم، به راحتی می توان فراموش کرد که یک پیشرانهٔ V۸ جدید زیر کاپوت خودرو قرار دارد. البته این وضعیت تا زمانی صادق است که مچ پای راست راننده خیلی خم نشده باشد!

گشتاور عظیم پیشرانهٔ بلک وینگ همیشه در اختیار راننده قرار دارد زیرا به گفتهٔ کادیلاک در دور تنها ۲ هزار rpm، پیشرانه ۹۰ درصد از گشتاور خود یعنی ۷۶۵ نیوتن متر را ارائه می کند. این یعنی برای دستیابی به کل توانایی های هیجان انگیز این نیروگاه جدید هرگز نیازی نیست که پدال گاز را بیش از پنج سانتیمتر فشار دهیم. از سوی دیگر، علیرغم وجود دو توربوشارژر که صدای اگزوز را کم می کنند، هنگام تخت گاز رفتن همان غرشی از موتور برمی خیزد که از یک V۸ می شناسیم و دوست داریم. البته برخی صداها از طریق سیستم صوتی Bose خودرو با ۳۴ بلندگو تقویت می شوند اما این چیز بدی نیست.

قبل از اینکه بلک وینگ تمام قدرت خود را ارائه کند یک تأخیر جزئی احساس می شود اما با چرخش توربوها این V۸ به یک هیولا تبدیل می شود. وجود سیستم فعال فرمان گیری چرخ های عقب به همراه وزن نسبتاً کم CT۶-V موجب شده این سدان فول سایز کوچک تر از آنچه هست احساس شود تا جایی که هرگز احساس نمی شد پشت سدانی ۵.۲ متری نشسته ایم. صندلی ها راحت اما بسیار بالا هستند و به اندازه ای که دوست داریم از طرفین بدن حمایت نمی کنند و هیچ تفاوتی با صندلی های سایر مدل های CT۶ هم ندارند. ترمزهای برمبوی استاندارد خودرو نیز اگر کمی بیشتر روی پدال ترمز فشار وارد شود قوی و توانمند خواهند بود.

نزدیک شدن به محدودیت های پیچیدن CT۶-V در جاده های عمومی کار دشواری بود اما وقتی نهایتاً این کار را انجام دادیم خودرو به سمت کم فرمانی تمایل پیدا کرد. البته این مشکل ممکن است با حالت رانندگی پیست که گشتاور را با نسبت ۹۵ به ۵ بین محورهای عقب و جلو تقسیم می کند قابل حل باشد اما در جاده های تنگ ویرجینیا امکان استفاده از این حالت وجود نداشت. انتقال نیروی بلک وینگ توسط یک گیربکس ۱۰ سرعتهٔ اتوماتیک صورت می گیرد که جنرال موتورز چند سال پیش با همکاری فورد آن را توسعه داده است. این نسخه ای از همان گیربکسی است که در پیکاپ فورد رپتور استفاده شده و در CT۶-V هم خوب کار می کند.

البته تعویض دنده های گیربکس انقطاعی جزئی در کشش بی امان بلک وینگ ایجاد می کند اما برنامه نویسی تعویض دنده در حالت های رانندگی اسپرت تر به اندازهٔ کافی قابل احساس هست که نیاز چندانی به تعویض دندهٔ دستی با استفاده از پدال های منیزیومی پشت غربیلک فرمان حس نشود. حتی با رینگ های ۲۰ اینچی، سواری CT۶-V کاملاً راحت است که این ویژگی تا حد زیادی به لطف سیستم تعلیق تطبیقی MagneRide ایجاد شده است. در یک خط مستقیم یا در میانهٔ پیچ ها، مشکلات جاده توسط سیستم های خودرو کنترل می شود و CT۶-V سریعاً خود را تنظیم می کند تا پالوده ترین سواری ممکن را فراهم کند؛ بنابراین سواری این ماشین را می توان راحت و درعین حال مناسب برای یک سدان لوکس عملکردی دانست.

به CT۶-V نمی توان ایرادات زیادی را وارد کرد زیرا ما عاشق سرعت گرفتن آن، صدای آن و سواری آن در مسیرهای خشن شدیم. فرمان این ماشین سبک اما دقیق است و سیستم صوتی آن با ۳۴ بلندگو صدایی عالی دارد. حتی از جدیدترین نسخه از سیستم اطلاعاتی-سرگرمی CUE که در گذشته از آن گلایه داشتیم نیز راضی هستیم زیرا نسخهٔ جدید این سیستم واقعاً قابل استفاده است؛ بنابراین از نظر ما تنها مشکل CT۶-V نه خود آن بلکه خودروی دیگری در سبد محصولات کادیلاک یعنی CT۶ پلاتینوم است. این تیپ که لوکس ترین تیپ CT۶ محسوب می شود، قبلاً به همان پیشرانهٔ ۳ لیتری V۶ توئین توربو مجهز بود اما حالا نسخهٔ تضعیف شده ای از بلک وینگ جایگزین آن شده که ۵۰۰ اسب بخار قدرت و ۷۸۰ نیوتن متر گشتاور دارد.

هرچند در CT۶-V ویژگی هایی مثل تنظیم منحصربه فرد سیستم تعلیق، صدای بیشتر، لاستیک های تابستانی، اسپویلر فیبر کربنی و البته قدرت بیشتر وجود دارد که در پلاتینوم قابل سفارش نیست اما صرف نظر از این ویژگی ها، تجربهٔ رانندگی این دو نسخه تقریباً مثل هم است و پلاتینوم هم به خوبی CT۶-V عمل می کند درحالی که با هزینهٔ بیشتر برای خرید پلاتینوم، همان پیشرانه و سیستم تعلیق مگنه راید CT۶-V را به علاوهٔ سیستم رانندگی خودکار عالی سوپر کروز کادیلاک و ویژگی های لوکس بیشتری مثل ماساژور صندلی ها به دست خواهید آورد. CT۶-V به اندازهٔ کافی نتوانسته خود را از برادر لوکس تر، راحت تر و کمی ضعیف تر خود متمایز کند. پس در پایان باید گفت برندهٔ واقعی بلک وینگ است که امیدواریم در آینده آن را زیر کاپوت کادیلاک های زیادی ببینیم اما در مورد CT۶، ما پلاتینوم را انتخاب می کنیم.

مشخصات فنی

منبع: Motor Trend