اولین تجربهٔ رانندگی با کادیلاک XT۶، خیلی معمولی، خیلی گران

کادیلاک یکی از اولین خودروسازان لوکسی بود که در سال ۲۰۰۴ با مدل SRX به بخش کراس اوورهای میان سایز سه ردیفه وارد شد. چندی بعد اما این برند لوکس آمریکایی این بخش را رها کرد زیرا نسل دوم SRX به مدلی کوچک تر با دو ردیف صندلی تبدیل شد و بدین ترتیب سبد محصولات کادیلاک از کراس اووری سه ردیفه خالی شد. این مشکل اما با آمدن مدل جدید XT۶ به پایان رسیده است. این خودرو اولین کراس اوور سه ردیفهٔ کادیلاک طی ۱۰ سال گذشته است و قصد دارد شکاف میان مدل کوچک تر XT۵ و اس یووی بدنه روی شاسی فول سایز اسکالید را پُر کند.

کادیلاک اعتقاد دارد زمانی که در خارج از این کلاس سپری کرده است، برای رقابت با خودروهایی مثل آکورا MDX، آئودی Q۷، اینفینیتی QX۶۰ و ولوو XC۹۰، به نفع XT۶ خواهد بود زیرا برتری فضای داخلی این کراس اوور جدید از مشاهده و بررسی طولانی مدت کلاس میان سایزهای سه ردیفهٔ لوکس حاصل شده است. کابین XT۶ با توجه به اعتبار کادیلاک راحت و جادار است. راننده و سرنشین جلو روی صندلی های راحت، گرم کن دار و با تنظیم هشت جهتهٔ برقی می نشینند. فضای سر حتی با سانروف پانورامیک استاندارد بسیار زیاد است درحالی که ستون فرمان تلسکوپی با تنظیم ارتفاع برقی نیز یافتن موقعیت رانندگی راحت را آسان کرده است.

در ردیف دوم به صورت استاندارد صندلی های نیمکتی سه نفره در نظر گرفته شده است اما صندلی های خلبانی هم با پرداخت ۸۰۰ دلار قابل سفارش است که ظرفیت XT۶ را از هفت به شش نفر کاهش می دهد. صرف نظر از نوع صندلی ها، سرنشینان در ردیف دوم یک متر فضای پا و یک متر فضای سر در اختیار دارند که دومی در این کلاس بهترین است و اولی فقط از اینفینیتی با فضای پای ۱۲۰ سانتیمتر کمتر است. صندلی های ردیف سوم کادیلاک نیز با ۹۵ سانتیمتر فضای سر، حدود ۲.۵ سانتیمتر فضای بیشتری را نسبت به دومین خودروی برتر این کلاس یعنی ولوو XC۹۰ ارائه می کنند.

هرچند XT۶ با ۷۵ سانتیمتر فضای پا در صندلی های ردیف سوم در پس اینفینیتی و ولوو قرار می گیرد اما صندلی های ردیف دوم با قابلیت تا شدن برقی با نسبت ۵۰ به ۵۰ و فضای بسیار زیاد برای پا موجب شده کادیلاک راحتی شگفت آوری حتی برای بزرگ سالان درشت اندام داشته باشد. روی صندوق بار XT۶ اما نمی توان چندان حساب کرد زیرا در صورت باز بودن همهٔ صندلی ها تنها ۳۵۷ لیتر ظرفیت دارد که در برابر آکورا با ۴۲۵ لیتر، آئودی با ۴۰۳ لیتر و اینفینیتی با ۴۵۳ لیتر حرفی برای گفتن ندارد. بااین حال با خواباندن صندلی های ردیف سوم و دوم، ظرفیت بار به ۲۲۲۸ لیتر می رسد که ۷۰ لیتر از نزدیک ترین رقیب یعنی QX۶۰ بیشتر است.

با همهٔ این ها، هنوز هم احساس می شود XT۶ بجای اینکه در فضای بار و سرنشین پیشروی کلاس خود باشد، تقریباً در حد دیگر رقبای این کلاس است. دلیل این موضوع ساخته شدن XT۶ روی نسخهٔ کوتاه از پلت فرم C۱ جنرال موتورز است که با جی ام سی آکادیا و مدل های دو ردیفهٔ کادیلاک XT۵ و شورلت بلیزر مشترک است درحالی که از نسخهٔ کشیدهٔ همین پلت فرم در بیوک انکلیو و شورلت تراورز استفاده شده است؛ بنابراین هرچند در شاسی XT۶ تغییراتی جزئی ایجاد شده و فاصلهٔ محوری آن ۰.۵ سانتیمتر از آکادیا بیشتر است اما با فاصلهٔ محوری ۲,۸۶۰ میلی متر، هنوز هم فاصلهٔ بین چرخ های جلو و عقب آن ۲۱ سانتیمتر کمتر از تراورز و انکلیو است.

مطمئناً کابین جادار تنها ویژگی ای نیست که خریداران یک کراس اوور میان سایز سه ردیفه به دنبال آن هستند و تیم بازاریابی کادیلاک اشاره کرده اند که فاصلهٔ محوری XT۶ به نسبت های بیرونی و پویایی رانندگی آن کمک کرده است. مطمئناً این خودرو استایلی شیک اما نه چندان به یادماندنی دارد که از ویژگی های آن می توان به چراغ های جلوی LED در ارتفاعی بالا که به جلوپنجرهٔ شش ضلعی متصل شده اند، دی لایت های LED عمودی، چراغ های عقب عمودی، رینگ های ۲۰ اینچی استاندارد اشاره کرد که جدیدترین زبان طراحی کادیلاک را به نمایش گذاشته اند. در همین حال، خط سقف XT۶ جعبه ای و ارتفاع اتاق آن بسیار بلند است.

XT۶ در دو تیپ مختلف پریمیوم لاکچری و اسپرت ارائه می شود که دومی با جزئیات بیرونی مشکی رنگ، جلوپنجرهٔ مشکی، چراغ های عقب بی رنگ و رینگ های ۲۰ اینچی خاص برخوردار است و نمای تهاجمی تری دارد. رینگ های بزرگ تر ۲۱ اینچی هم به عنوان یک آپشن هزار دلاری فقط برای تیپ اسپرت ارائه می شود. بااین حال طراحی XT۶ حتی در تیپ اسپرت هم جذابیت آئودی یا ولوو را ندارد.

البته تیپ اسپرت چیزی بیشتر از صرفاً یک پکیج بیرونی است و این مدل که قیمت آن از ۵۷,۰۹۵ دلار آغاز می شود به ویژگی های منحصربه فردی مثل سامانهٔ چهارچرخ محرک استاندارد که به لطف کلاچ الکترونیکی در محور عقب، قدرت را بین چرخ های چپ و راست عقب تغییر می دهد، برنامه ریزی ویژه برای پدال گاز و گیربکس، نسبت فرمان متفاوت با تیپ پریمیوم لاکچری و کمک فنرهای تطبیقی استاندارد مجهز شده است. البته امکان سفارش سامانهٔ چهارچرخ محرک برای تیپ پریمیوم لاکچری (با قیمت پایهٔ ۵۲,۶۹۵ دلار) هم با پرداخت ۲ هزار دلار وجود دارد اما در آنجا فاقد کلاچ محور عقب است.

روی جاده، XT۶ اسپرت با رینگ های ۲۱ اینچی و کمک فنرهای سفت تر، سواری نسبتاً خشکی را ارائه می کند؛ اما با وجود تعلق خشک و کمک فنرهای قابل تنظیم، این کراس اوور در ارائهٔ هیجان در رانندگی های پویاتر ناتوان است. فرمان خودرو بی احساس و سنگین است و سیستم تعلیق خشک آن توانایی محدود کردن حرکات شدید بدنه را ندارد؛ بنابراین تیپ پریمیوم لاکچری بر تیپ اسپرت که خیلی سخت تلاش می کند XT۶ را به کراس اووری راننده محور تبدیل کند برتری دارد.

زیر کاپوت XT۶ پیشرانهٔ ۳.۶ لیتری V۶ تنفس طبیعی با ۳۱۰ اسب بخار قدرت و ۳۶۷ نیوتن متر گشتاور قرار دارد که از قدرت کافی برای حرکت دادن خودرو با سرعتی نسبتاً بالا برخوردار است. انتقال نیروی این موتور نیز توسط یک گیربکس نُه سرعتهٔ اتوماتیک صورت می گیرد که به دلیل تعداد بالای دنده ها، صدای موتور همواره در حال تغییر است که کمی خسته کننده خواهد بود اما معکوس دادن های نرم گیربکس موجب می شود این مشکل را نادیده بگیریم. علاوه بر این، پدال هایی هم پشت غربیلک فرمان وجود دارد که امکان تعویض دندهٔ دستی را فراهم کرده و در حالت اتوماتیک نیز با استفاده از آن ها می توان مانع از تعویض دنده شد.

آوای پیشرانه تنها صدایی نیست که به کابین XT۶ وارد می شود زیرا صدای لاستیک های چهارفصل که روی رینگ های ۲۱ اینچی قرار گرفته اند نیز در داخل به گوش می رسد. بااین حال با سفارش سیستم صوتی هزار دلاری Bose با ۱۴ بلندگو، همهٔ این صداهای مزاحم به راحتی از بین می روند. در همین حال، تمامی تیپ های XT۶ به صورت استاندارد به نمایشگر هشت اینچی سیستم اطلاعاتی-سرگرمی مجهز هستند که به سرعت به دستورات لمسی واکنش نشان می دهد. خوشبختانه یک کنترلر دوار هم روی کنسول مرکزی تعبیه شده که امکان ارتباط با سیستم اطلاعاتی-سرگرمی را بدون استفاده از نمایشگر لمسی فراهم می کند. درمجموع کادیلاک یکی از بدترین سیستم های اطلاعاتی-سرگرمی دنیا را به یکی از بهترین ها تبدیل کرده است.

بااین وجود، جنس برخی متریال داخلی XT۶ موجب شده کابین آن احساس خودرویی با قیمت پایهٔ ۵۲,۶۹۵ دلاری را نداشته باشد آن هم درحالی که ۴,۳۴۵ دلار از XC۹۰ و ۸,۲۹۵ دلار از MDX گران تر است. علاوه بر این، آکورا و ولوو با وجود قیمت ارزان تر، به کروز کنترل تطبیقی مجهز هستند درحالی که کادیلاک این ویژگی را در قالب پکیج کمک راننده با قیمت ۱۳۰۰ دلار ارائه می کند که ترمز اضطراری اتوماتیک سرعت بالا و ترمز دنده عقب خودکار را هم به همراه دارد؛ اما یکی از مهم ترین ویژگی هایی که در XT۶ وجود ندارد سیستم رانندگی نیمه خودکار سوپر کروز کادیلاک است که البته گفته شده بعداً برای آن ارائه خواهد شد.

درهرحال حداقل XT۶ به صورت استاندارد از هشدار برخورد جلو، ترمز اتوماتیک سرعت پایین با قابلیت تشخیص عابر پیاده، پایش نقاط کور، هشدار خروج از خط، دستیار حفظ حرکت میان خطوط و نوربالای خودکار به همراه تجهیزاتی رفاهی مثل درب صندوق بار برقی، شارژر بی سیم و شش پورت USB برخوردار است اما بااین حال لیست تجهیزات استاندارد این خودرو کاملاً نمی تواند قیمت بالای آن را نسبت به سایر رقبای سه ردیفهٔ مجهز توجیه کند. به طورکلی، XT۶ بجای اینکه این کلاس را به چالش بکشد با آن کنار آمده است. با ابعاد بیرونی و داخلی معمولی، دینامیک رانندگی نه چندان هیجان انگیز و قیمت بسیار بالا، XT۶ محصولی شایسته اما ناامیدکننده از برندی است که یک دهه را صرف بهبود فرمول ساخت کراس اوورهای سه ردیفهٔ میان سایز لوکس کرده است.

مشخصات فنی

منبع: Motor۱