حالا که استون مارتین والکری به همه معرفی شده و با پوشش فرمول ۱ خود دلبری کرده به سختی می توان چشم از اصلی ترین رقیب آن یعنی مرسدس-ای ام جی وان برداشت. البته این خودرو هنوز هم با چالش های تولید دست به گریبان بوده و دلایل زیادی هم برای این کار وجود دارد.
اگرچه هایپرکار بریتانیایی ها از پیشرانه ی ۱۲ سیلندر طراحی شده توسط کاسورث که از قطعات فرمول ۱ استفاده می کند سود برده اما هایپرکار مرسدس روش متفاوتی را در پیش گرفته است. این خودرو بر پایه ی مدلی که توسط لوئیس همیلتون رانده شده بنا می شود و بنابراین تولید چنین خودرویی بسیار سخت تر خواهد بود.
ویدئویی که منتشر شده چالش هایی که مرسدس و ای ام جی با آن ها روبرو بوده اند را تشریح کرده است.
اولین مشکل به استارت پیشرانه مربوط می شود. به دلیل پیچیدگی بالای پیشرانه های فرمول ۱ باید دانست این پیشرانه ها در هوای سرد استارت نمی خورند. استارت پیشرانه های فرمول ۱ با استفاده از استارتر خارجی صورت می گیرد. هم اکنون تصور کنید که باید خودروی فرمول ۱ جاده ای خود را با یک استارتر خارجی بزرگ در پشت آن برانید!
دومین مشکل به سیستم خنک کنندگی پیشرانه های فرمول ۱ بازمی گردد. خودروهای فرمول ۱ از دو رادیاتور بزرگ فاقد فن های خنک کننده سود می برند تا گرما را دور کنند.
مورد بعدی بحث هزینه است. نیازی به گفتن نیست که طراحی چنین خودروها و پیشرانه هایی هزینه ی بسیار زیادی را طلب می کند و بنابراین یک هایپرکار جاده ای که از پیشرانه ی فرمول ۱ استفاده می کند قیمت بالایی خواهد داشت. البته این برای خریداران متمول هایپرکار وان مشکلی نخواهد بود.
چهارمین مشکل مقدار گشتاوری است که پیشرانه های فرمول ۱ تولید می کنند. البته این میزان گشتاور خیلی زیاد نیست. دلیل این کار به سبکی خودروهای فرمول ۱ مربوط می شود که باعث شده آن ها نیازی به گشتاور بالا نداشته باشند. البته همین موضوع درباره ی خودروی جاده ای صدق نمی کند.
نهایتاً باید به طول عمر پیشرانه های فرمول ۱ اشاره کنیم. این پیشرانه ها معمولاً در طول مسابقات چند بار تعمیر اساسی شده و یا جایگزین می شوند که چنین چیزی را مشتری در خودروی جاده ای خود دوست نخواهد داشت.
http://g۱.asset.aparat.com//flv_video_new/۵۳۲۲/fd۳e۴۵۳eb۴bb۰۳fe۱۸۳b۱e۰۲۲۳۱۱۶e۲c۱۵۹۶۴۰۷۶-۳۶۰p.mp۴
[دانلود ویدئو ]
