علیرغم پیروزی هایی که با همکاری یکدیگر به دست آمده، ردبول و رنو خیلی باهم بر سر پیشرانه ی ۶ سیلندر توربوی هیبریدی سازش نداشته اند.
از سال ۲۰۱۴ تاکنون ردبول در انظار عمومی از رنو درخواست بهبود پیشرانه های خود را داشته اما این استراتژی به در بسته خورده است. زمانی که اتواسپورت از مدیر تیم رنو درباره ی این اظهارات سؤال کرده سیریل ابیتیبول این گونه پاسخ داده است:
یک چیزی که می توانیم به مدیر و خود تیم ردبول نسبت دهیم استراتژی ارتباطات بسیار خوب او و تیمش است. ارتباط با دیگران بخشی از این جهان، فرمول ۱ و استراتژی و تاکتیک شماست.
او ادامه می دهد:
ردبول اولین و آخرین تیمی نیست که از این حربه استفاده کرده و خواهد کرد و اصحاب رسانه نیز با آن افراد را تحت تأثیر قرار می دهند. من دیروز می خواندم که مکس ورشتاپن از گرفتن خطای پیشرانه خوشحال است. چه چیز شگفت انگیزی!
او در ادامه تصریح می کند حتی با اینکه پیشرانه ی تیم رنو در سال های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ تمامی نیازها را برطرف نکرده اما هنوز هم شرایط را بهتر کرده است.
ابیتیبول خاطرنشان می سازد:
شما بسیار خوشحال بودید و رنو نیز در پیشرفت ردبول و رسیدن به جایی که توانسته چهار پیروزی را به دست آورد سهیم است. از نظر مسائل مالی و اسپانسری، تکنولوژی و نیروی انسانی، ردبول باید از رنو تشکر کند.
اما مدیر ارشد ردبول نیز هم اکنون اظهار می دارد تحت فشار قرار دادن رنو برای بهبود عملکرد پیشرانه های خود در فضای عمومی و رسانه ها جواب نداده است.او گفته است:
در سال ۲۰۱۵ که بی شک پیشرانه ی رنو بدتر از سال قبل بود شرایط به جایی رسید که انگار می گفتیم بله اگر کمی بیشتر درباره ی وضعیت این پیشرانه صحبت کنیم شاید رنو واکنشی دهد. در آن زمان احساس می شد شاید رنو نمی تواند درباره ی عدم رقابتی بودن و نداشتن قابلیت اطمینان سخنی بگوید.
هورنر مدیر ردبول در نهایت می گوید که متأسفانه این روش جواب نداده است.
قطعاً عصر پیشرانه های توربوی هیبریدی تنش های زیادی بین تیم ها و سازندگان پیشرانه ها ایجاد کرده است. جدای از ردبول و رنو، مک لارن نیز راه خود را از هوندا جدا کرده است. هوندا هم اکنون پیشرانه های ردبول را تأمین می کند.
