هر دست فروش برای پهن کردن بساط به حداقل چهار موزاییک نیاز دارد. با این توصیف اجاره هر بساط با چهار موزاییک در برخی پیاده روهای به اصطلاح «پاخور» تهران، به روزانه ۲۰۰ هزار تومان هم می رسد. این گزارش می افزاید: البته در برخی معابر کم درآمد، می توان هر موزاییک را با روزانه 5 هزار تومان اجاره کرد. همچنین در ایام نوروز، ماجرا کاملاً متفاوت است. رقم اجاره در ابتدای اسفند تا انتهای آن، به طور ماهانه و نقد تعیین و در نقاط پرتردد از 10 میلیون تومان به بالا شروع می شود.نکته جالب این گزارش، موجرانی هستند که این مکان ها را اجاره می دهند. آن ها نه شهرداری تهران و نه مشاوران املاک، بلکه در درجه اول، اراذل و اوباشی هستند که به صورت باندی و شبکه ای فعالیت می کنند و در قبال واگذاری مکان، حفاظت از بساط ها را هم بر عهده دارند. به این صورت که زمانی که مأموران سد معبر نزدیک می شوند، با قمه و چاقو به استقبال شان می روند و با داد و بیداد و دعوا اجازه نزدیک شدن مأموران به بساط ها را نمی دهند.البته مغازه داران هم بخش دیگری از سناریوی این داستان را شکل می دهند. برخی از آن ها حتی با انتشار آگهی در سایت های اشتراک آگهی به اجاره دست فروش اقدام می کنند. این اجاره که از ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار تومان کمتر نیست، این بار به «دست فروش اجاره ای» پرداخت می شود تا اجناس شان را با قیمت پایین تر (صوری) در جلوی مغازه عرضه کند. مشتری وقتی با نرخ بالاتر کالا در داخل مغازه مواجه می شود و همان کالا را با قیمت ارزان تر در جلوی مغازه می بیند، ترغیب می شود که حتماً آن کالا را خریداری کند. درحالی که کالا همان است و مغازه دار برای رونق بازارش، به فروش تصنعی با نرخ بالاتر اقدام کرده است!
روی دیگر این ماجرا این است که مگر یک دست فروش چقدر درآمد دارد؟ چرا که اگر او بخواهد روزانه برای هر موزاییک ۵۰ هزار تومان بپردازد و چهار موزاییک اجاره کند، حداقل برای ۲۰ روز در ماه باید چهار میلیون تومان هزینه کند. محمدصادق زمانی، مدیر روابط عمومی شرکت شهربان و حریم بان شهرداری تهران در این زمینه می گوید: «درآمد ۶۰ درصد از دست فروش ها، ماهانه حداقل 8.5 تا ۹ میلیون تومان است که هیچ عوارض و مالیاتی هم در ازای آن نمی دهند.» در مقابل، ۴۰ درصد دیگر دست فروشان، نیازمند محسوب می شوند و باید به آن ها کمک کرد.»
همرسانی نوشتار:
